Λυσιστράτη (κωμωδία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 20:
Το αίσιο τέλος σφραγίζεται με ένα συμπόσιο που παραθέτουν οι γυναίκες μέσα σε μια αποθέωση από τραγούδια και χορούς.
 
ο== Η σημασία του έργου ==
 
Το έργο αντιπροσωπεύει μια από τις καλύτερες στιγμές του Αριστοφάνη. Είναι η τελευταία προσπάθειά του να επικρατήσει η ειρήνη, μετά τους [[Αχαρνείς (κωμωδία)|Αχαρνής]] (425 π.Χ.) και την [[Ειρήνη (κωμωδία)|Ειρήνη]] (421 π.Χ.). Από την Ειρήνη μέχρι τη Λυσιστράτη, έχουν διαδραματιστεί διάφορα πολιτικά γεγονότα: Η σύναψη της [[Νικίειος ειρήνη|Νικιείου ειρήνης]] το 421 π.Χ., η άμεση σχεδόν παραβίασή της και από τις δύο πλευρές, η [[μάχη της Δεκέλειας| απώλεια της Δεκέλειας]], του σπουδαιότερου οχυρού της Αθήνας, η καταστροφή της [[σικελική εκστρατεία|σικελικής εκστρατείας]] του 413 π.Χ., η αποστασία ενός μεγάλου μέρους της [[αθηναϊκή συμμαχία|Αθηναϊκής συμμαχίας]]. Οι πληγές των αντιπάλων δεν άφηναν περιθώρια ούτε για ειρήνη ούτε για νέο πόλεμο. Όλοι ήταν ηττημένοι αλλά ταυτόχρονα αμετανόητοι.
Γραμμή 31:
 
 
Η γυναίκα στον αρχαίο ελληνικό κόσμο έπρεπε να είναι σεμνή και να υπακούει τον άντρα. Θεωρούνταν ακόμη ότι ήταν ανίκανη να ελέγξει τντον εαυτό της. Ο λόγος για τον οποίο υπήρχε ήταν η αναπαραγωγή, όμως όταν γεννούσε το παιδί δεν το κρατούσε αυτή αλλά το μεγάλωναν άλλοι. Στην <<Λυσιστράτη>> του ΑριστογάνηΑριστοφάνη η γυναίκα μας παρουσιάζεται εντελώς διαφορετικά. Μας δείχνει ότι η γυναίκα έπαιζε σημαντικό ρόλο στην κοινωνία και ότι ήταν ανεξάρτητη όπως ακριβώς γινόταν με τις γυναίκες στη αρχαία Σπάρτη.