Αλέξης Μελισσηνός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Κατετάγει στην Φρουρά (επίλεκτο σώμα) τον Ιούλιος του [[1777]] με τον βαθμό του λοχία.Τον Μαΐο του [[1783]] έλαβε τον βαθμό του λοχαγού και "για την επιμέλεια στην εργασία" τον Οκτώβριο του [[1788]] έλαβε τον βαθμό του ταγματάρχη.

{{Citation | Για την εξαιρετική γενναιότητα κατά την κατάληψη του κάστρου του Ισμαήλ, και την καταστροφή του εκεί στρατού,}}.

Με το τέλος του πολέμου, [[5 Ιανουαρίου]] [[1793]], με τον βαθμό του συνταγματάρχη, «απενεργοποιηθει» την εποχή του αυτοκράτορα [[Παύλος Α΄ της Ρωσίας | Παύλου A]].Τον Δεκέμβριο του [[1800]] είχε επιστρέψει στην υπηρεσία, στο 3ο σύνταγμα των ουσάρων του Ελισάβετγραντ, και την 1η Ιανουαρίου του επόμενου έτους διορίστηκε διοικητής του 4ου συντάγματως ουσάρων της Μαριούπολης, με τον βαθμό Υποστράτηγος. Ένα χρόνο αργότερα - και πάλι, η παραίτηση, η οποία διήρκεσε σχεδόν πέντε χρόνια. Την άνοιξη του [[1807]] επέστρεψε στον στρατό και άρχισε το σχηματισμό ενός νέου συντάγματως των ουσάρων, του 8ου συντάγματως του Λούμπενσκ, στο οποίο διορίστηκε διοικητής της [[20 Απριλίου]] 1807.

Το [[1812]] ο Μελισσηνός ανέλαβε διοικητής του συνόλου του ιππικού του σώματως του Όστεν-Σάκεν, στο οποίο περιλαμβάνεται και η 11η Μεραρχία Ιππικού. Το Σώμα ήταν τμήμα της 3ης Στρατιάς. Με ένα ξεχωριστό απόσπασμα κάλυψε τις κύριες δυνάμεις στην Μάχη του Κόμπριν (όπου για τα κατασχεθέντα αποθέματα ζωοτροφών των Γάλων τιμήθηκε με το το παράσημο [[Τάγμα της Αγίας Άννας]]. Αργότερα αγωνίστηκε σε εμπροσθοφυλακές. Για τον "αξιέπαινο ζήλο " – του απονεμήθηκε χρυσό σπαθί με την επιγραφή "για την ανδρεία", διακοσμημένο με διαμάντια.

Το [[1813]] έλαβε μέρος στην κατάληψη της Βαρσοβίας, στις μάχες του Βάλγκεμ,του Γκέρσντορφ,του Νόσενομ,Μπισοφσβερντομ, του Μπάουτζεν,της Δρέσδης. Στην τελευταία μάχη ο Μελισσηνός με τους ουσάρους του επιτέθηκε σε ένα καρέ του γαλλικού σώματος των φρουρών, πρώτος το διέσπασε , αλλά χτυπήθηκε από τρεις σφαίρες. Θάφτηκε στο Κούλμ.

 

[[Κατηγορία:Ρώσοι στρατιωτικοί]]