Ιεράπολη Φρυγίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Εικόνα:Hierapolis teatr5 RB.jpg|Το αρχαίο θέατρο της Ιεράπολης|thumb|200px]]

 

Η '''Ιεράπολις''' ήταν μια αρχαία ελληνική πόλη της [[Φρυγία]]ς της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]].

 

Η πόλη κυριαρχούσε στην κοιλάδα του ποταμού Λύκου και αναπτύχθηκε εκμεταλλευόμενη την ευνοϊκή θέση της πάνω στο οδικό δίκτυο που συνέδεε το εσωτερικό τμήμα της [[Ανατολία|Ανατολίας]] με την [[Μεσόγειος Θάλασσα|Μεσόγειο]]. Τα ερείπια της αρχαίας πόλης βρίσκονται στην επαρχία του Denizli, σε απόσταση 18 χλμ. ΒΑ του Denizli, κοντά στη σύγχρονη πόλη Pamukkale.

 

Οι ιαματικές πηγές θερμών υδάτων ήταν γνωστές για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες ήδη από τους [[Ρωμαϊκή περίοδος|Ρωμαϊκούς χρόνους]] και η εκμετάλλευσή τους ήταν ένας από τους καθοριστικούς παράγοντες στην ανάπτυξη της Ιεράπολης. Στη σύγχρονη εποχή είναι ένας από τους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς της [[Τουρκία]]ς, αλλά η ανεξέλεγκτη μετατροπή του σε θέρετρο είχε αρνητικές επιπτώσεις στο χώρο.

 

Η ίδρυση της Ιεράπολης είναι ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει τους μελετητές καθώς δεν υπάρχουν γραπτές πηγές σχετικά με την ακριβή ημερομηνία ίδρυσής της. Η απαρχή της ιστορίας της πόλης είναι άρρηκτα συνδεδεμένη και με την αποδοχή της προέλευσης της ονομασίας της. Το όνομα της πόλης, σύμφωνα με το Στέφανο Βυζάντιο, προήλθε από τους πολλούς ναούς της πόλης («Ιερά πόλις»). Στη θέση αυτή πιθανώς υπήρχε ένας μικρός οικισμός με επίκεντρο ένα ιερό πριν από την Ελληνιστική εποχή, το οποίο εξελίχθηκε σε θρησκευτικό κέντρο. Μετά την κατάκτηση από τον [[Μέγας Αλέξανδρος|Αλέξανδρο]], οι [[Σελευκίδες]], οι οποίοι έλεγχαν την περιοχή, την επανίδρυσαν ονομάζοντάς την Ιεράπολη. Πιθανότεροι ιδρυτές θεωρούνται ο '''[[Αντίοχος Α' Σωτήρ|Αντίοχος]]''' ο Α΄ ή ο '''[[Αντίοχος Β' Θεός|Αντίοχος]]''' ο Β΄.

 

Στην πόλη άκμαζε ιουδαϊκή κοινότητα, ιδιαίτερα κατά το 2ο και 3ο αι. μ.Χ., η οποία διευκόλυνε την πρώιμη εξάπλωση του [[Χριστιανισμός|χριστιανισμού]]. Εδώ μαρτύρησε σύμφωνα με την παράδοση ο '''[[Φίλιππος ο Απόστολος|Απόστολος Φίλιππος]]''' και η εκκλησία που του αφιερώθηκε συνέβαλε καθοριστικά στη σπουδαιότητα που απόκτησε η πόλη κατά τους Βυζαντινούς χρόνους, όταν έγινε επισκοπικό κέντρο. Αργότερα ο [[Μέγας Κωνσταντίνος]] τίμησε την Ιεράπολη ανακηρύσσοντάς την πρωτεύουσα της Φρυγίας, ενώ τον 6ο αιώνα ανακηρύχθηκε μητρόπολη Φρυγίας από τον αυτοκράτορα [[Ιουστινιανός Α'|Ιουστινιανό]].

 

Ο πιο γνωστός από τους επιφανείς πολίτες της Ιεράπολης ήταν ο σοφιστής '''Αντίπατρος''', τον οποίο είχε ορίσει ο Σεπτίμιος Σεβήρος διδάσκαλο του μελλοντικού αυτοκράτορα Καρακάλλα.