Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
[[File:Ελληνικό Φεστιβάλ.jpg|thumb|Το λογότυπο του Ελληνικού Φεστιβάλ]]Το
▲Το '''Ελληνικό Φεστιβάλ''' (Φεστιβάλ Αθηνών-[[Φεστιβάλ Επιδαύρου|Επιδαύρου]]) αποτελεί μετεξέλιξη του '''Φεστιβάλ Αθηνών''', το οποίο ξεκίνησε το 1955, έπειτα από ενέργειες του τότε Υπουργού Προεδρίας [[Γεώργιος Ράλλης|Γεωργίου Ράλλη]] (κυβέρνηση [[Αλέξανδρος Παπάγος|Αλεξάνδρου Παπάγου]]). Διεξάγεται κάθε χρόνο στην [[Αθήνα]] και την [[Επίδαυρος|Επίδαυρο]] της Πελοποννήσου, κυρίως, στα θέατρα [[Ηρώδειο|Ηρώδου του Αττικού]], [[Θέατρο Λυκαβηττού|Λυκαβηττού]] και το [[Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου]]. Οι εκδηλώσεις του περιλαμβάνουν θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες, παραγωγές αρχαίας κωμωδίας και τραγωδίας, εικαστικές εκθέσεις κ.α. Έχει έντονο διεθνή χαρακτήρα και συνήθως διεξάγεται κατά τους θερινούς μήνες έως και τις αρχές Σεπτεμβρίου. Το Φεστιβάλ είναι σημαντικότατος θεσμός καθόσον βοηθά στην προαγωγή του ελληνικού πολιτισμού, ενώ, μέσω της εξωστρέφειας που διαθέτει, ενισχύει τη διαλεκτική σχέση στην καλλιτεχνική δημιουργία.
== Ελληνικό Φεστιβάλ Α.Ε. ==
Σήμερα, την ευθύνη της διεξαγωγής του έχει η «Ελληνικό Φεστιβάλ» Α.Ε., που μέτοχοί της είναι τα Υπουργεία [[
===Εκδηλώσεις-Χώροι===
Μέχρι το 2005 το Ελληνικό Φεστιβάλ χρησιμοποιούσε ως χώρους παραστάσεων το [[Ηρώδειο|Ωδείο Ηρώδου Αττικού]], τα αρχαία θέατρα της Επιδαύρου (Θέατρο του Ασκληπιείου και Θέατρο Αρχαίας Πόλεως), και το θέατρο Λυκαβηττού. Από το καλοκαίρι του 2006 η εταιρεία ξεκίνησε ένα πρόγραμμα επέκτασης των χώρων στους οποίους πραγματοποιούνται οι παραστάσεις της: χάρη στην παραχώρηση της [[Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος|Εθνικής Τράπεζας]], δημιούργησε ένα νέο θέατρο αναπαλαιώνοντας ένα κτήριο (κτήριο Δ) στο πρώην εργοστάσιο Τσαούσογλου, στην οδό Πειραιώς 260, ενώ χρησιμοποίησε για πρώτη φορά και άλλους χώρους μέσα στην πόλη, όπως «Το Σχολείον» της [[Ειρήνη Παππά|Ειρήνης Παππά]], το
Εκτός από τη δημιουργία νέων χώρων για τις παραστάσεις της, η εταιρεία στοχεύει στη διεύρυνση του κοινού που τις παρακολουθεί, στην ανάδειξη και προβολή του έργου νέων καλλιτεχνών, στην παρουσίαση μέσα από την πρόσκληση και τη συνεργασία με ενδιαφέροντα καλλιτεχνικά σχήματα των σύγχρονων τάσεων στο χορό, τη μουσική και το θέατρο. Προσπάθεια γίνεται για να συντονίσει το βηματισμό της με τα σημαντικά, ομοειδή ευρωπαϊκά φεστιβάλ.
Γραμμή 14 ⟶ 13 :
== Ιστορία ==
[[File:Ραλλης_Ηρώδειο.JPG|thumb|Ο Γ.Ράλλης κατά την αναδιαμόρφωση του Ωδείου Ηρώδου Αττικού (1956).]]Στο πλαίσιο της πολιτιστικής και τουριστικής πολιτικής της Κυβερνήσεως [[Παπάγος|Παπάγου]] (1955)
"''Το Φεστιβάλ Αθηνών, το οποίον εγκαινιάζεται σήμερον με τους λαμπροτέρους οιωνούς και έχει συγκεντρώσει ζωηρότατον το ενδιαφέρον του ελληνικού και του διεθνούς κοινού, αποτελεί την μεγαλυτέραν καλλιτεχνικήν και τουριστικήν προσπάθειαν που εσημειώθη ποτέ εις την χώραν μας''", δήλωνε τη μέρα της έναρξης του Φεστιβάλ (24.8.1955) ο εμπνευστής του Γεώργιος Ράλλης<ref> Τάκης Καλογερόπουλος, Λεξικό της Ελληνικής μουσικής, εκδόσεις Γιαλλελή, 2001</ref>.
===Σημαντικές Στιγμές ===
[[File:Μαρία Κάλλας Ηρώδειο.jpg|thumb|Η Μαρία Κάλλας στο Φεστιβάλ Αθηνών (1961).]]
* Η παρουσίαση για πρώτη φορά, αποσπασμάτων από τους «''36 ελληνικούς χορούς''» του [[Νίκος Σκαλκώτας|
* Η παρουσίαση των
▲* Η παρουσίαση για πρώτη φορά, αποσπασμάτων από τους «36 ελληνικούς χορούς» του [[Νίκος Σκαλκώτας|Νίκου Σκαλκώτα]] υπό τη διεύθυνση του Δημητρίου Μητρόπουλου. (1955)
* Η ερμηνεία της [[Μαρία Κάλλας|Μαρίας Κάλλας]] στη
▲* Η παρουσίαση των [[Όρνιθες (κωμωδία)|Ορνίθων]] του [[Αριστοφάνης|Αριστοφάνη]] από τον [[Κάρολος Κουν|Κάρολο Κουν]] ([[Θέατρο Τέχνης]] -1959), που τελικώς αποσύρθηκαν. Η εμφάνιση του ιερέα με καλυμμαύχι ορθοδόξου παπά σε μια σκηνή θυσίας ήταν η σκηνή που πυροδότησε την αγανάκτηση μερίδας του κοινού. Ο Μάριος Πολίτης, από τα αντιπολιτευόμενα τότε «Νεα», πρότεινε την αφαίρεση της σκηνής, ενώ ο [[Κωνσταντίνος Τσάτσος]], Υπουργός Προεδρίας που αποφάσισε τη μη επανάληψη της παράστασης, γελοιογραφείτο έκτοτε από τον Φωκίωνα Δημητριάδη, συνοδευόμενος από μια κότα. Η παράσταση, σε μουσική [[Μάνος Χατζιδάκις|Μάνου Χατζιδάκι]], επιδοκιμάσθηκε από το διεθνή τύπο και βραβεύθηκε.
* Η «
▲* Η ερμηνεία της [[Μαρία Κάλλας|Μαρίας Κάλλας]] στη [[Νόρμα (όπερα)|Νόρμα]] του [[Μπελλίνι]] (1960) και τη [[Μήδεια (Κερουμπίνι)|Μήδεια]] του [[Λουίτζι Κερουμπίνι]] (1961). Αξίζει να σημειωθεί πως η αμοιβή της Μαρίας Κάλλας παραχωρήθηκε για τη δημιουργία των ομώνυμων υποτροφιών. Κατά την πρώτη παρουσία της στο Φεστιβάλ (1959), είχε κατηγορηθεί για υπερβολικές απαιτήσεις , απρεπή συμπεριφορά κ.α., στο πλαίσιο της πολιτικής τακτικής της τότε αντιπολίτευσης.
* Η παράσταση της «
▲* Η «[[Ζιζέλ (μπαλέτο)|Ζιζέλ]]» με τον [[Ρούντολφ Νουρέγιεφ]] και παρτενέρ την [[Μαργκό Φοντέιν]] (1963).
* Η
==Πηγές:==▼
Επίσημη ιστοσελίδα του Φεστιβάλ Αθηνών>http://www.greekfestival.gr/gr/<br />
▲* Η παράσταση της «[[Ηλέκτρα (Σοφοκλής)|Ηλέκτρας]]» του [[Σοφοκλής|Σοφοκλή]], από το [[Εθνικό Θέατρο]] σε σκηνοθεσία του μετέπειτα ιδρύτη του «Αμφι-θεάτρου» και ακαδημαϊκού, [[Σπύρος Ευαγγελάτος|Σπύρου Α. Ευαγγελάτου]]. {{ασαφές|Με την παράσταση αυτή, η οποία θεωρείται πως αναζωογόνησε τόσο την παράδοση του Εθνικού Θεάτρου όσο και το θεσμό του Φεστιβάλ. Αξίζει να σημειωθεί πως αποτελεί ότι στην ίδια παράσταση συνεργάζονται για πρώτη φορά οι Γιώργος Πάτσας (σκηνικά) και Κώστας Γεωργουσόπουλος (μετάφραση) (1972).}}
Άφιξη του Ρ. Νουρέγιεφ στην Ελλάδα για το Φεστιβάλ (βίντεο)>http://www.ert-archives.gr/V3/public/main/page-assetview.aspx?tid=0000024870&tsz=0&autostart=0
▲* Η [[Ορέστεια (Αισχύλος)|Ορέστεια]] του [[Αισχύλος|Αισχύλου]] σε σκηνοθεσία [[Πήτερ Χολ]], με το Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας, που ήταν και η πρώτα φορά όπου ξένος σκηνοθέτης παρουσίαζε παράσταση στην Επίδαυρο (1982).
==Παραπομπές==
▲==Πηγές==
{{παραπομπές}}
| |||