Εκκεντρότητα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Κακή χρήση του σαν
μ Διόρθωση συντακτικών λαθών με τη χρήση AWB
Γραμμή 4:
 
* Η εκκεντρότητα ενός [[κύκλος|κύκλου]] είναι μηδέν
* Η εκκεντρότητα μιας [[έλλειψη|έλλειψης]]ς είναι μεγαλύτερη του μηδενός και μικρότερη του 1
* Η εκκεντρότητα της [[Παραβολή (γεωμετρία)|παραβολής]] είναι ακριβώς 1
* Η εκκεντρότητα της [[Υπερβολή (γεωμετρία)|υπερβολής]] είναι μεγαλύτερη του 1 και πεπερασμένη
* Η εκκεντρότητα μιας [[ευθεία|ευθείας]]ς είναι 1 ή άπειρο, ανάλογα με τον ορισμό.
Συνεπώς, αντίστροφα, εκ του μέτρου μιας εκκεντρότητας είναι δυνατή η αντίληψη του σχήματος της κωνικής τομής της παραγωγής της.
 
Γραμμή 56:
== Εκκεντρότητα τροχιάς ==
[[Αρχείο:OrbitalEccentricityDemo.svg|thumb|Παραδείγματα τροχιών για διάφορες τιμές της εκκεντρότητας]]
Σύμφωνα με τα αξιώματα της [[Αστροδυναμική|Αστροδυναμικής]]ς, κάθε τροχιά ενός σώματος γύρω από ένα άλλο σε πεδίο βαρυτικών δυνάμεων είναι [[κωνική τομή]]. Η εκκεντρότητα αυτής της κωνικής τομής, ή αλλιώς '''τροχιακή εκκεντρότητα''' ή '''εκκεντρότητα τροχιάς''', είναι σημαντική παράμετρος που καθορίζει το σχήμα της, και εξαρτάται μεταξύ άλλων και από τα [[ενέργεια|ενεργειακά]] χαρακτηριστικά της.
 
Όπως και στον μαθηματικό ορισμό της, η εκκεντρότητα της τροχιάς (<math>e\,\!</math>) παίρνει τις ακόλουθες τιμές
Γραμμή 80:
 
=== Παραδείγματα ===
Η εκκεντρότητα της τροχιάς της '''[[Γη|Γης]]ς''' είναι σήμερα 0,0167. Με το πέρασμα των αιώνων, η εκκεντρότητα αυτή μεταβάλλεται από σχεδόν 0 σε περίπου 0,05, ως αποτέλεσμα της βαρυτικής αλληλεπίδρασης με τα άλλα σώματα του ηλιακού συστήματος.
 
Ο πλανήτης [[Ερμής (πλανήτης)|Ερμής]] (με εκκεντρότητα 0,2056) είναι ο πλανήτης με την πιο έκκεντρη τροχιά στο ηλιακό μας σύστημα. Πριν τον επανακαθορισμό της έννοιας του πλανήτη από τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση το 2006, ο [[πλανήτης νάνος]] [[Πλούτωνας (πλανήτης)|Πλούτωνας]] κατείχε τον τίτλο, με εκκεντρότητα 0,248. Η τροχιά της [[Σελήνη|Σελήνης]]ς επίσης χαρακτηρίζεται από μεγάλη εκκεντρότητα (0,0554) σε σχέση με τις τροχιές άλλων σωμάτων του ηλιακού συστήματος.
 
Οι περισσότεροι [[αστεροειδής|αστεροειδείς]] έχουν εκκεντρότητες μεταξύ 0 και 0,35, με μέση τιμή 0,17.<ref>[http://filer.case.edu/sjr16/advanced/asteroid.html Asteroids<!-- Αυτόματα δημιουργημένος τίτλος -->]</ref> Οι μεγάλες αυτές τιμές οφείλονται στη βαρυτική επίδραση του [[Δίας (πλανήτης)|Δία]] και σε παλαιότερες συγκρούσεις.
Γραμμή 125:
=== Εκκεντρότητα και εποχές ===
 
Η διάρκεια των εποχών είναι ανάλογη με το [[εμβαδό]] που σαρώνει το [[διάνυσμα θέσης]] της Γης μεταξύ [[ισημερία|ισημεριών]] και [[ηλιοστάσιο|ηλιοστασίων]], κι έτσι όταν η εκκεντρότητα είναι μεγάλη οι εποχές που εμφανίζονται όταν ο πλανήτης είναι στο πιο απομακρυσμένο σημείο της τροχιάς του (αφήλιο) θα είναι μεγαλύτερες σε διάρκεια. Σήμερα, ο χειμώνας και το φθινόπωρο του βόρειου ημισφαιρίου εμφανίζονται στο περιήλιο, όταν η Γη κινείται με την μεγαλύτερη ταχύτητα πάνω στην τροχιά της. Ως αποτέλεσμα, οι δυο αυτές εποχές είναι λίγο συντομότερες από την άνοιξη και το καλοκαίρι, Το 2006, το καλοκαίρι ήταν 4,66 μέρες μεγαλύτερο από το χειμώνα και η άνοιξη 2,9 μέρες μεγακύτερη σε διάρκεια από το φθινόπωρο. <ref>[http://members.aol.com/gregbenson/iceage.htm Hometown Has Been Shutdown - People Connection Blog: AIM Community Network<!-- Αυτόματα δημιουργημένος τίτλος -->]</ref> Η [[μετάπτωση των ισημεριών]] μεταβάλλει σιγά-σιγά το σημείο της τροχιάς όπου σημειώνονται τα ηλιοστάσια και οι ισημερίες. Μέσα στα επόμενα 10.000 χρόνια, οι χειμώνες του βόρειου ημισφαιρίου θα γίνουν προοδευτικά μεγαλύτεροι σε διάρκεια και τα καλοκαίρια μικρότερα. Η θερμοκρασία του πλανήτη όμως δεν θα ελαττωθεί λόγω αυτού του γεγονότος, καθώς η εκκεντρότητα της τροχιάς της Γης θα έχει πέσει τότε στη μισή τιμή από τη σημερινή, κάτι που σημαίνει μικρότερη μέση απόσταση από τον Ήλιο και μεγαλύτερες θερμοκρασίες λόγω μεγαλύτερης εισροής ηλιακής ενέργειας.
 
== Σημειώσεις ==