Νησιά Κόκος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μεταφραστης! απαραδεκτη μεταφραση |
μ Διόρθωση συντακτικών λαθών με τη χρήση AWB |
||
Γραμμή 5:
[[Εικόνα:Keelingislands.png|right|frame|<div style='text-align: center;'>
Θέση Νήσων Κόκος (Κήλινγκ) στον Ινδικό Ωκεανό
</div>]] Το '''Έδαφος των Κόκος (Κήλινγκ) Νήσων''', που ονομάζονται επίσης '''Νησιά Κόκος''' και '''Νησιά Κήλινγκ''', είναι μια συστάδα νησίδων ΒΔ. της [[Αυστραλία
== Γεωγραφία ==
Τα Νησιά Κόκος (Κήλινγκ) αποτελούνται από δύο επίπεδες, χαμηλές κοραλλιογεννείς ατόλλες με έκταση 14,2 χλμ<sup>2</sup>, 2,6 χλμ ακτογραμμής και υψηλότερο σημείο τα 5 μέτρα και είναι πυκνά καλυμμένα με κοκκοφοίνικες και άλλη βλάστηση. Το κλίμα είναι ευχάριστο, μεταβλητό από νοτιοανατολικούς αλληγείς ανέμους για περίπου 9 μήνες τον χρόνο και μέτρια βροχόπτωση. Κυκλώνες μπορεί να προκύψουν τους πρώτους μήνες του χρόνου.
[[Εικόνα:
Νησιά Κόκος (Κήλινγκ)
</div>]]
Γραμμή 82:
Ο διαδικτυακός κωδικός χώρας [[top-level domain|κορυφαίου επιπέδου πεδίο ορισμού]] είναι το [[.cc]].
== Ιστορία ==
Γραμμή 91 ⟶ 90 :
Τα νησιά προσαρτήστηκαν στην [[Βρετανική Αυτοκρατορία]] το 1857. Το 1867, η διοίκηση τους πέρασε στις '''Εγκαταστάσεις των Στενών''', που αργότερα έγιναν γνωστές ως [[Σιγκαπούρη]]. Η Βασίλισσα Βικτορία παρεσχε στο διηνεκές τα νησιά στην οικογένεια Κλούνις-Ρος το 1886. Τα Νησιά Κόκος υπό την οικογένεια Κλούνις-Ρος έχει αναφερθεί ως παράδειγμα μικροέθνους του 19<sup>ου</sup> αιώνα.
Στις 9 Νοεμβρίου 1914, τα νησιά έγιναν το θέατρο της Μάχης των Κόκος, μίας από τις πρώτες ναυμαχίες του [[Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Παγκοσμίου Πολέμου]]. Ο τηλεγραφικός σταθμός στο Νησί Νταϊρέξιον (Κατεύθυνση), ένας ζωτικός σύνδεσμος μεταξύ [[Ηνωμένο Βασίλειο|Ηνωμένου Βασιλείου]], [[Αυστραλία
Κατά τη διάρκεια του [[Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκοσμίου Πολέμου]] ο καλωδιακός σταθμός ήταν ξανά σύνδεσμος ζωτικής σημασίας. Αναλυτές των Συμμάχων παρατήρησαν ότι τα νησιά μπορεί να καταληφθούν ως βάση για τις εχθρικές Γερμανικές φρεγάτες, που δρούσαν στον Ινδικό Ωκεανό, και συνεπεία της εισόδου της [[Ιαπωνία
Μετά την πτώση της Σιγκαπούρης το 1942, τα νησιά διοικούνταν από την Κεϋλάνη (Σρι Λάνκα), και τα Νησιά Δυτικό και Νταϊρέξιον τέθηκαν υπό Συμμαχική στρατιωτική διοίκηση. Η φρουρά των νησιών αρχικά αποτελούσε ένας λόχος του τμήματος του Βρετανικού Στρατού, τα Αφρικανικά Τυφέκια του Βασιλιά, που ήταν τοποθετημένος στην Νήσο Χόρσμπουργκ, με δύο κανόνια διαμετρήματος 15 εκατοστών να καλύπτουν το αραξοβόλι. Οι ντόπιοι κάτοικοι ζούσαν όλοι στην Νήσο Οικίας. Παρά την σουδαιότητα των νησιών ως επικοινωνιακό κέντρο, οι Ιάπωνες δεν προσπάθησαν ούτε να τα πλήξουν ούτε να τα καταλάβουν και περιορίστηκαν στο να στέλνουν ένα αναγνωριστικό αεροσκάφος περίπου μια φορά μηνιαίως.
|