Κίελο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Συνθήκη του Κιέλου''' ήταν ένας διακανονισμός μεταξύ της [[Σουηδία|Σουηδίας]]ς και της [[Δανία|Δανίας]]ς-[[Νορβηγία|Νορβηγίας]]ς στις [[14 Ιανουαρίου]] [[1814]].

Από το 1773 έως 1864, η πόλη κυβερνήθηκε από τον βασιλιά της [[Δανία|Δανίας]]ς παρότι ανήκε στη Γερμανία. Αν και η αυτοκρατορία καταργήθηκε το 1806, ο Δανός βασιλιάς συνέχισε να κυβερνά το Κίελο πλέον μόνο μέσω της θέσης του ως δούκα του Χολστάιν. Όταν το Σλέσβιχ και το Χολστάιν επαναστάτησαν ενάντια στη Δανία το 1848, το Κίελο έγινε η πρωτεύουσα του Σλέσβιχ-Χολστάιν μέχρι τη δανική νίκη το 1852.

Κατά τη διάρκεια του δεύτερου πολέμου του Σλέσβιχ το 1864, το Κίελο και το υπόλοιπο Σλέσβιχ και το Χολστάιν κατακτήθηκαν από μια συμμαχία της αυστριακής αυτοκρατορίας και το βασίλειο της [[Πρωσία|Πρωσίας]]ς. Ο Πρώσος βασιλιάς Γουλιέλμος I εγκατέστησε το στόλο της θάλασσας της Βαλτικής της Πρωσίας στο Κίελο αντί στο Ντάντσιχ (σήμερα γνωστού ως [[Γκντανσκ]], Πολωνία). Όταν ο βασιλιάς Γουλιέλμος I της Πρωσίας έγινε αυτοκράτορας της Γερμανίας το 1871, υπέδειξε το Κίελο και το Βιλχελμσχάφεν ως ''Reichskrieghafen'' ή «αυτοκρατορικό πολεμικό λιμάνι».