Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων''' ([[1873]]- 21 [[Μαρτίου]] [[1956]]<ref>[http://www.imkt.cy.net/10/T10-108.pdf Βιογραφία]</ref>) υπήρξε ιεράρχης και Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος την περίοδο [[1949]] - [[1956]]. Γεννήθηκε στη [[Χηλή]] της [[Βιθυνία]]ς το [[1873]] και το κοσμικό του όνομα ήταν Σπυρίδων Βλάχος.

Σπούδασε στη [[Θεολογική Σχολή της Χάλκης]]. Ως αρχιερατικός επίτροπος και ιεροκήρυκας στην [[Καβάλα]] αρχίζει να προσφέρει ηθική αλλά και υλική υποστήριξη στο [[Μακεδονικός Αγώνας|Μακεδονικό Αγώνα]]. Το [[1906]] εκλέγεται Μητροπολίτης Βελλάς (Ιερά Μονή κοντά στα [[Ιωάννινα]]) και Κονίτσης. Οι υπηρεσίες του κατά τους [[Βαλκανικοί πόλεμοι|Βαλκανικούς Πολέμους]] (1912 - 1913) και στο ζήτημα της [[Βόρεια Ήπειρος|Βόρειας Ηπείρου]] κρίθηκαν σπουδαίες και μεγάλες. Τον [[Φεβρουάριος|Φεβρουάριο]] του [[1914]] συμμετείχε ως μέλος στην [[προσωρινή Κυβέρνηση της Βορείου Ηπείρου|προσωρινή κυβέρνηση της Βορείου Ηπείρου]]. Στη Μονή Βελλά ίδρυσε ιεροδιδασκαλείο με πρότυπο δημοτικό σχολείο.

Το [[1916]] εκλέχθηκε Μητροπολίτης Ιωαννίνων ενώ το [[1949]] εκλέγεται παμψηφεί Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος. Από το [[1926]] άρχισε να εκδίδει τα ΄΄Ηπειρώτικα Χρονικά΄΄<ref>Σπυρίδων Σίτος, ''Ο αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων Βλάχος και οι συνεργάτες του'', Βελλά-Επιστημονική Επετηρίδα τομ.Α΄,(2001),σελ.260</ref> Αγωνίστηκε για την αναδιοργάνωση της Εκκλησίας μετά τις περιπέτειες από τον [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]] και τις συνέπειες του [[Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946-1949|εμφυλίου]]. Ασχολήθηκε ενεργά αναλαμβάνοντας και την ηγεσία του Κυπριακού αγώνα, στην οποία θα τον διαδεχθεί αργότερα ο [[Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος Γ΄|Μακάριος]], μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Κύπρου.

Πέθανε το [[1956]] και τον διαδέχθηκε ο [[Αρχιεπίσκοπος Δωρόθεος]].