Λάζαρος Τσάμης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 142:
Όταν ο [[Γάλλος]] [[στρατηγός]] Μορίς Σαράιγ (Maurice Sarrail), αρχηγός των [[Σύμμαχος|συμμαχικών]] στρατευμάτων του Μακεδονικού Μετώπου, εκδήλωσε την πρόθεσή του να επισκεφθεί την περιοχή των Κορεστίων, για να επιθεωρήσει τα [[Γαλλία|Γαλλικά]] στρατεύματα και να έχει ιδία αντίληψη της περιοχής και των κατοίκων της, ο Λάζαρος παρακλήθηκε από την [[Κυβέρνηση Εθνικής Αμύνης]] να διευκολύνει τον Γάλλο στρατηγό στις μετακινήσεις του στη περιοχή. Κατά την προσωπική τους συνάντηση το καλοκαίρι του [[1916]], ο Λάζαρος Τσάμης του εξήγησε ότι ο εφοδιασμός της 125ης Γαλλικής Μεραρχίας Πεζικού και του Συντάγματος των Αφρικανών Κυνηγών που είχαν οχυρωθεί δυτικά του όρους [[Βόρας]], περνούσε από τη στενωπό της [[Χιονοδρομικό κέντρο Βίγλας Πισοδερίου|Βίγλας Πισοδερίου]], που τους [[Χειμώνας|χειμερινούς]] μήνες έκλεινε από τα χιόνια. Αυτή η πληροφορία προβλημάτισε τον στρατηγό και διέταξε την κατασκευή οδοντωτού [[Σιδηρόδρομος|σιδηρόδρομου]] ώστε να συνδέει το χωριό [[Άλωνα Φλώρινας|Άλωνα]] με την Βίγλα Πισοδερίου, καθώς και τελεφερίκ από την Βίγλα έως το Πισοδέρι. Η όλη κατασκευή ήταν έτοιμη πριν από τον χειμώνα του [[1917]] και τα συμμαχικά στρατεύματα δεν αντιμετώπισαν κανένα πρόβλημα εφοδιασμού παρά τον βαρύ χειμώνα. Όταν οι [[Σερβία|σερβικές]] ένοπλες δυνάμεις ηττήθηκαν από τον βουλγαρικό στρατό στη Μάχη της Τσέρνα στον ποταμό [[Εριγώνας|Εριγώνα]] της Πελαγονίας, ολόκληρη η περιοχή των λιμνών [[Λίμνη Οχρίδα|Αχρίδας]] και Πρεσπών, κατελήφθη από τις Βουλγαρικές δυνάμεις.
Η εισβολή του βουλγαρικού στρατού στη περιοχή,τον Αύγουστο του 1916 , είχε ως αποτέλεσμα την καταστροφή και την λεηλασία των αποθηκών σιτηρών στα χωριά Λαιμός και Καρυές (Οροβνικ) Πρεσπών , όλων των εμπορικών του καταστημάτων, την καταστροφή και λεηλασία των εγκαταστάσεων ιχθυοτροφείας στην Πρέσπα , των τυροκομείων του στη Ρακίσκα και την Γκόριτσα , την λεηλασία του σπιτιού του στο Πισοδέρι καθώς και του πετρελαιοκίνητου κυλινδρόμυλου στο Πουστέτς της Πελαγονίας. Τον Αύγουστο του 1917 επιχειρήθηκε η τρίτη δολοφονική του απόπειρα η οποία απέτυχε χάρη στην άμεση αντίδραση της συζύγου του Αλεξάνδρας. Φοβούμενος πλέον ο Λάζαρος για την ασφάλεια της οικογενείας του, αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει οικογενειακώς το σπίτι του και να εγκατασταθεί προσωρινά για έξι μήνες στο [[Άργος Ορεστικό|Άργος Ορεστικό Καστοριάς]].
Η καταστροφή των επιχειρήσεων του και η παύση των εμπορικών του δραστηριοτήτων του επέφερε μεγάλο οικονομικό πλήγμα.
=== Η επιδείνωση της υγείας του και ο θάνατός του===
[[Αρχείο:Βασίλειος_Τσάμης1.jpg|thumb|right|150px|Ο Λάζαρος με τον γιό του Βασίλειο στην Αθήνα (1928)]]
Ο Λάζαρος Τσάμης, επιστρέφοντας στη περιοχή, συνέχισε την εμπορική του δραστηριότητα στη Φλώρινα όπου μετέφερε την οικογένειά του το [[1924]]. Το ίδιο χρόνο, μοίρασε την επιχείρησή με τον φίλο του Νταούτ Χαμζά Χαλίλ Μπέι (Daut Hamza Halil bey), διαχειρίζοντας ο δεύτερος τις κοινές επιχειρήσεις τους στα όρια της αλβανικής επικράτειας. Το [[1928]] τα συμπτώματα της ασθένειας των ματιών επανεμφανίστηκαν και αναγκάσθηκε να μεταβεί στην Αθήνα, όπου μετά από πολύμηνη και δαπανηρή θεραπεία στην οφθαλμολογική κλινική του Ιωάννη Χαραμή, κατόρθωσε να διασώσει σε ικανοποιητικό βαθμό την όρασή του, αλλά οδηγήθηκε σε οικονομική καταστροφή.
Λίγους μήνες αργότερα πεθαίνει στο Πισοδέρι στις [[22 Νοεμβρίου]] [[1933]], κτυπημένος από την [[Καρκίνος|επάρατη ασθένεια]]. ==Απόδοση τιμών==
| |||