Το όνομα Βεκίλης είναι αραβοτουρκικό. Ως θεσμός φέρεται ν΄ αναδείχθηκε επί [[τουρκοκρατία]]ς στην [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]], τον αποκαλούμενο τότε Μοριά, μετά το [[1717]], αρχικά με τον χαρακτήρα «όμηρος πίστεως» και εγγυητής δημογερόντων, έναντι της [[Υψηλή Πύλη|Υψηλής Πύλης]], ο οποίος και στέλνονταν στη [[Κωνσταντινούπολη]].<br />
Με τον καιρό οι ΒεκίλεςΒεκίληδες λάμβαναν μεγάλη μόρφωση και εκ της ιδιότητάς τους συναναστρέφονταν υψηλόβαθμους υπαλλήλους της Αυτοκρατορίας ασκώντας και σημαντική επιρροή σε θέματα που αφορούσαν κυρίως τον Μοριά. Πολλές φορές μάλιστα κατάφερναν να κερδίζουν την εμπιστοσύνη του [[Μεγάλος Βεζίρης|Μεγάλου Βεζίρη]] γινόμενοι σύμβουλοί του. Υπήρξαν δε και περιπτώσεις που οι ΒεκίλεςΒεκίληδες της Πελοποννήσου κατάφερναν ν΄ αλλάζουν και τον Μόρα βαλή όταν δεν ήταν της αρεσκείας τους.
Έτσι με δεδομένοδεδομένη την δύναμη και την ισχύ που είχαν οι ΒεκίλεςΒεκίληδες οι διάφορες φατρίες και τα κόμματα της Πελοποννήσου προσπαθούσαν ν΄ αποσπάσουν τον τίτλο αυτό σε πρόσωπο της δική τους φατρίας. Σε πολλές όμως των περιπτώσεων που δεν συνέβαινε αυτό στέλνονταν ανεπίσημα στην Κωνσταντινούπολη πρόσωπα με γενναία χρηματοδότηση προκειμένου να υπονομεύουν το έργο των επίσημων βεκίλωνβεκίληδων και στη συνέχεια ν΄ αναλάβουν αυτά.<br />
Κατά τις διάφορες εξεγέρσεις των Ελλήνων οι πρώτοι που θανατώνονταν στη Κωνσταντινούπολη ήταν οι ΒεκίλεςΒεκίληδες όπως π.χ. ο Παλαιολόγος Τροπαίων που απαγχονίστηκε στα [[Ορλωφικά]].
Ένας από τους σημαντικότερους ΒεκίλεςΒεκίληδες και ισχυρούς της περιόδου εκείνης στη Κωνσταντινούπολη ήταν και ο [[Σωτηράκης Λόντος]] (1799).
