Ελληνική απογραφή 1889: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
RoseAphro (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
RoseAphro (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 7:
|}
 
Η '''ελληνική απογραφή του 1879''' ήταν η 17η επίσημη απογραφή του ελληνικού κράτους. Διεξήχθη 15-16 Απριλίου 1889. Ο συνολικός πληθυσμός σύμφωνα με την υπογραφή ήταν 2.187.208, ενώ παρουσιάστηκε αύξηση σε σχέση με την προηγούμενη απογραφή του 1879, κατά 507.738 άτομα. Από αυτούς οι 344.067 κατοικούσαν στις νεοπροσαρτηθείσες περιοχές της [[Θεσσαλία|Θεσσαλίας]] και της [[Άρτα|Άρτας]] (1881).<ref name=edemo>[http://www.e-demography.gr/theory/files/edemography_theory_00001.pdf Απογραφές] - ''e-Demography''</ref> Όσον αφορά την εδαφική κατάσταση της χώρας, η συνολική επιφάνεια ανερχόταν στα 63.606 [[km²]] και περιλαμβάνονταν οι εξής επαρχίες: [[Πελοπόννησος]], [[Στερεά Ελλάδα]], [[Κυκλάδες]], [[Επτάνησα]], [[Θεσσαλία]] και ένα μικρό μέρος της [[Ήπειρος|Ηπείρου]], η [[Νομός Άρτας|Άρτα]]. Η πυκνότητα του πληθυσμού ήταν 34,4 κάτ/km².<ref name=edemo/> Το ποσοστό του αστικού πληθυσμού ήταν 15,1%, του ημιαστικού 14% και του αγροτικού 70,9%.<ref>[http://www.demography-lab.prd.uth.gr/Papers/4_KOTZAMANIS-ANDROULAKI%20neoteri%20ellada_2009.pdf Οι δηµογραφικές εξελίξεις στη νεώτερη Ελλάδα (1830-2007)] Β. Κοτζαµάνης, Ε. Ανδρουλάκη</ref> Ο μεγαλύτερος δήμος ήταν ο δήμος Αθηναίων με πληθυσμό 114.355, ενώ ο πληθυσμός του κεντρικού οικισμού του, της Αθήνας, ήταν 107.251.
 
Ήταν η πρώτη πραγματική απογραφή που πληρούσε τους βασικούς όρους διαμορφώθηκαν στα Διεθνή Στατιστικά συνέδρια των Βρυξελλών (1853), του Παρισιού (1855) και της Βιέννης (1857). Διεξήχθη σε μια μέρα με τη χρήση ειδικών οικογενειακών απογραφικών δελτίων. Στην απογραφή του 1889 η επεξεργασία των συλλεχθέντων στοιχείων δεν ολοκληρώθηκε με αποτέλεσμα τα δημοσιευμένα στοιχεία να είναι εξαιρετικά φτωχά.<ref name=edemo/>