Αββαείο του Μελκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Stift melk 001.jpg|thumb|right|300px|Το Αββαείο του Μελκ, Αυστρία.]]
Το '''Αββαείο του Μελκ''' (γερμανικά: Stift Melk, αγγλικά: Melk Abbey) βρίσκεται στην πόλη [[Μελκ]] (Melk) της βορειοανατολικής [[Αυστρία]]ς και στη συμβολή του ποταμού Μελκ με τον Δούναβη
Ο μαργκράβος της Κάτω Αυστρίας Λεοπόλδος ο Α' χρησιμοποίησε ως έδρα του το κάστρο της Μελκ το 976. Οι διάδοχοί του εμπλούτισαν τον πύργο με πολύτιμα αντικείμενα. Το 1089 ο Λεοπόλδος ο Β' μεταβίβασε το κάστρο σε Βενεδικτίνους μοναχούς από το Λάμπαχ. Έκτοτε οι Βενεδικτίνοι παρέμειναν στο χώρο αυτό. Τον 12ο αιώνα η μονή συνδέθηκε με κάποια σχολή με αποτέλεσμα στη βιβλιοθήκη της να συρρεύσουν αλλά και να δημιουργηθούν πολλά πολύτιμα χειρόγραφα. Τον 15ο αιώνα η μονή αποτέλεσε το κέντρο μιας από τις σημαντικότερες μεταρρυθμίσεις της μεσαιωνικής περιόδου, την αποκαλούμενη "Μεταρρύθμιση της Μελκ" και είχε στενούς δεσμούς με τους Ουμανιστές του πανεπιστημίου της Βιέννης.<ref>[http://www.stiftmelk.at/englisch/index.html Stift Melk: ''History'']</ref>
Το σημερινό επιβλητικό αββαείο των [[Βενεδικτίνοι|Βενεδικτίνων]], στην κορυφή ενός απότομου βραχώδους λόφου, οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών [[1702]] και [[1736]] πάνω στα ερείπια ενός παλαιότερου αββαείου. Τα σχέδια σε στυλ [[μπαρόκ]] εκπόνησε ο διάσημος Αυστριακός αρχιτέκτονας Γιάκομπ Πραντάουερ (Jacob Prandtauer, 1660 – 1726). Είναι το μεγαλύτερο θρησκευτικό κτίσμα μπαρόκ αρχιτεκτονικής στην Αυστρία και τη Γερμανία.
Η έξοχη εσωτερική διακόσμηση του αββαείου είναι φιλοτεχνημένη από τον Γιόζεφ Μούνγκεναστ (Joseph Munggenast, 1680 – 1741), ανιψιό του Πραντάουερ, ο οποίος συνέχισε τις εργασίες του και μετά το θάνατο του θείου του. Μέρος της διακόσμησης είχε ανατεθεί στον Αντόνιο Μπεντούτζι (Antonio Beduzzi, 1675 – 1735), θεατρικό σκηνογράφο από τη Βιέννη, ενώ οι μπαρόκ τοιχογραφίες και οι χρυσοποίκιλτες μορφές αγγέλων ανήκουν στον Πάουλ Τρόγκερ (Paul Troger, 1698 – 1762). Μια πυρκαγιά που ξέσπασε το 1736 κατέστρεψε όλες τις οροφές, τους πύργους και πολλές αίθουσες του αββαείου. Μεγάλης έκτασης αναστηλώσεις άρχισαν το 1746.
Το αββαείο της Μελκ αναφέρεται ως "έδρα" του φραγκισκανού μοναχού Άντσο (Adso), ενός εκ των δύο ηρώων του μυθιστορήματος [[Το όνομα του Ρόδου|"Το όνομα του ρόδου"]] του [[Ουμπέρτο Έκο]]
==Παραπομπές==
{{παραπομπές}}
==Πηγές==
| |||