Πλανήτης νάνος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Χρησιμοποιώντας αυτή την παράμετρο, ο Στίβεν Σότερ και άλλοι αστρονόμοι επιχειρηματολόγησαν για τον διαχωρισμό μεταξύ των πλανητών νάνων και τους άλλους οκτώ πλανήτες που βασίζεται στην ανικανότητά τους να "καθαρίσουν τηντη γειτονιά γύρω από τις τροχιές τους": οι πλανήτες μπορούν να απομακρύνουν μικρότερα αντικείμενα κοντά στην τροχιά τους με σύγκρουση, σύλληψη ή βαρυτική διαταραχή, ενώ οι πλανήτες νάνοι δεν έχουν αρκετή μάζα για να το πετύχουν.<ref name=stern>{{cite web|url=http://www.boulder.swri.edu/~hal/PDF/planet_def.pdf|title=Regarding the criteria for planethood and proposed planetary classification schemes|journal=Highlights of Astronomy|format=PDF|first=S. Alan|last=Stern|coauthors=Levison, Harold F.|date=|year=2002|volume=12|pages=205–13, as presented at the XXIVth General Assembly of the IAU–2000 Manchester, UK, 7–18 August 2000|accessdate=2008-01-22}}</ref> Με άλλα λόγια, ο Σότερ πρότεινε μία παράμετρο που αυτός ονόμασε ''planetary discriminant'', που προσδιορίζεται με το σύμβολο μ, που αναπαριστά μία πειραματική μέτρηση του βαθμού καθαρότητας της τροχιακής ζώνης (όπου το μ υπολογίζεται διαιρώντας τηντη μάζα του υποψήφιου σώματος με τη συνολική μάζα των υπόλοιπων σωμάτων με τα οποία μοιράζεται την τροχιακή ζώνη του).<ref name=soter>{{cite web|url=http://arxiv.org/abs/astro-ph/0608359|title=What is a Planet?|journal=The Astronomical Journal|first=Steven|last=Soter|date=2006-08-16|volume=132|pages=2513–19|accessdate=2008-01-22|doi=10.1086/508861}}</ref> Υπάρχουν πολλές άλλες μέθοδοι που προσπαθούν να διαφοροποιήσουν τους πλανήτες από τους πλανήτες νάνους,<ref name=stern/> αλλά αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται από τηντη ΔΑΕ για τον διαχωρισμό του 2006.

Το ανώτερο και το κατώτερο όριο μεγέθους και μάζας για τους πλανήτες νάνους δεν έχει καθοριστεί από τηντη ΔΑΕ. Δεν έχει καθοριστεί ανώτερο όριο, και έτσι ένα σώμα μεγαλύτερο ή με περισσότερη μάζα από τον [[Ερμής (πλανήτης)|Ερμή]] που δεν έχει "καθαρίσει τη γειτονιά γύρω από την τροχιά του" μπορεί να ταξινομηθεί ως πλανήτης νάνος. Στην πραγματικότητα ο Μάικλ Μπράουν ψάχνει ένα τέτοιο αντικείμενο <ref>{{cite web|title= Julia Sweeney and Michael E. Brown|work= Hammer Conversations: KCET podcast|url=http://www.pluggd.tv/audio/channels/kcet_podcast__hammer_conversations/episodes/2h10l|year=2007|accessdate=2008-06-28}}</ref>. Το κατώτερο όριο καθορίζεται από τις απαιτήσεις για να καταλήξει σε σχήμα υδροστατικής ισορροπίας, ωστόσο το μέγεθος ή η μάζα στην οποία το αντικείμενο παίρνει αυτό το σχήμα εξαρτάται από τη σύνθεσή του και τη θερμική ιστορία του. Το πρωτότυπο πόρισμα της απόφασης της ΔΑΕ το 2006 ανακαθόρισε ότι το σχήμα σώματος σε υδροστατική ισορροπία υφίσταται "μόνο σε σώματα με μάζα πάνω από 5x10²⁰ κιλά και διάμετρο μεγαλύτερη από 800 χιλιόμετρα",<ref name="Draft Resolution 5">{{cite web|title=The IAU draft definition of "planet" and "plutons"|url=http://www.iau.org/public_press/news/release/iau0601/|publisher=International Astronomical Union|date=2006-08-16|accessdate=2008-05-17}}</ref>, αλλά αυτό δεν έχει συμπεριληφθεί στο τελικό πόρισμα.