Μεθόδιος Ανθρακίτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
→‎Τα έργα του: σμίνκρυνσ ειοκόνα και αντικατάσταση το Γ. Ζαβίρα με το Γεώργιος Ζαβίρας
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 33:
{{απόσπασμα|O Iερόθεος ήρθε στην [[Σχολή Κυρίτζη Καστορίας]] το 1719 και συμπεριφέρετο αρχικά με σεβασμό και θαυμασμό προς το δάσκαλό του Μεθόδιο. Τελικά πήρε κάποια τετράδια τού Ανθρακίτη, μεταφράσεις του από το έργο του Μαλμπράνς και το παρουσίασε ως έργο του Μολίνο (Miguel De Molinos) και τα πήγε στο Πατριαρχείο. Ο ισπανός θεολόγος Μιγκουέλ Ντε Μολινό (sic) είχε καταδικασθεί από την Ιερά Εξέταση της Δυτικής Εκκλησίας να φέρει στην υπόλοιπη ζωή του το ένδυμα της μετανοίας. Ο Σωφρόνιος τον χαρακτηρίζει ως δείλαιο και παντοίδα <nowiki>[σ.τ.Μ. ξερόλα]</nowiki> ιερομόναχο<ref> Π. Αρχ.Βρετού Β΄, 300 </ref>}}
 
{{απόσπασμα|Γενομένης συνόδου παρεστάθηκα έμπροσθέν τους. Πόσοι ήσαν δεν δύναμαι να μετρήσω. Μου παρουσίασαν τα τετράδια διδασκαλίας μου με γνώμες από αρχαίους φιλοσόφους και την Γεωμετρίαν του [[Ευκλείδης|Ευκλείδου]]. "Είναι δικά σου;"... "Δεν είναι δικές μου γνώμες, [[είναι γνώμες των φιλοσόφων]]." Τα κατεδίκασαν και τα έκαυσαν. Την άλλην Κυριακήν άναψαν φωτιά εις τρία μέρη της αυλής των Πατριαρχείων. Ολόγυρα, δια να ευχαριστηθούν το σωτήριον θέαμα, ευρίσκοντο κληρικοί και λαός άπειρος, γεμιτζήδες, παπουτσήδες, ραφτάδες. Συναθροίζουν Λογικές, Φυσικές, Ευκλείδην και έτερα Μαθηματικά και τα ρίπτουν στις πυρές. Οι φλόγες αντιφέγγισαν στα πρόσωπά τους, όχι όμως το φως μα τα σκοτάδια... Μου ζήτησαν να ομολογήσω, ότι παρεκινήθην από σατανικήν συνεργίαν, εθελοκακίαν και φρενοβλάβειαν και να τα αναθεματίσω ως δυσσεβή και γέμοντα πάσης βλασφημίας και ότι ουδέποτε πλέον θα διδάξω, ειδάλλως θα είμαι υπόδικος τω αιωνίω αναθέματι -30 Νοεμβρίου 1723- κρυμμένος σ΄«ανήλιον γούβαν» <ref>[[Δημήτριος Φωτιάδης]], Η Επανάσταση του 21, Τόμ. 1ος σ.160</ref> στην Κωνσταντινούπολη.}}
 
{{απόσπασμα|Ενάντιος στο μυστικισμό, στη μισαλλοδοξία και την θρησκευτική πρόληψη υφίσταται και υπομένει την απεριόριστη και αθαίρετη εξουσία, το καταθλιπτικό βάρος του σκοταδισμού και της υποδούλωσης στην παράδοση. Αυτή η διαδηλούμενη εναντιότητα είναι σε γενικές γραμμές το κύριο χαρακτηριστικό του Διαφωτισμού που οριοθετείται περίπου λίγα χρόνια πριν από το (1685) με τον [[Τζων Λοκ]] στην Αγγλία και λίγες δεκαετίες πριν από τη Γαλλική Επανάσταση (1789) ιδίως με τους λεγόμενους εγκυκλοπαιδιστές, [[Ζαν Ζακ Ρουσσώ]], [[Ντιντερό]] (1713-1784)... }}