Γεώργιος Σουρής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στις [[2 Απριλίου]] [[1883]], σε ηλικία 30 ετών έβγαλε το πρώτο φύλλο της εφημερίδας του, [http://sarantakos.wordpress.com/2009/04/02/rwmhos126/] που ο [[Γεώργιος Δροσίνης]] τη βάφτισε «[[Ρωμηός]]», που ήταν μια έμμετρη [[εβδομάδα|εβδομαδιαία]] σατιρική [[εφημερίδα]]. Τον [[αύγουστος|Αύγουστο]] έδωσε εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο, αλλά κόπηκε «μετά πολλών επαίνων», όπως σατιρίζει, στη μετρική. Ο «Ρωμηός» κυκλοφόρησε ως τις [[17 Νοεμβρίου]] [[1918]] (τελευταίο φύλλο), λίγο πριν το θάνατο του Σουρή, για 36 χρόνια και 8 μήνες, σε 1.444 συνολικά τεύχη και 2 παραρτήματα. Το [[1900]], στο Δημοτικό Θέατρο των Αθηνών, παρουσιάστηκαν με επιτυχία οι «[[Νεφέλες (κωμωδία)|Νεφέλες]]» του Αριστοφάνους, σε έμμετρη απόδοσή του. Έγραψε και αρκετές έμμετρες [[κωμωδία|κωμωδίες]], οι οποίες καυτηρίαζαν τα κακώς κείμενα της εποχής.

 

 

Το έργο του χαρακτηριζόταν από την ποιητική του γονιμότητα και την πληθώρα των στίχων του. Έγραφε πάντα καλοπροαίρετα σχολιάζοντας το λαό, τους άρχοντες, τους Βασιλείς, χωρίς ωστόσο να βρίζει. Συχνά αυτοσαρκαζόταν και έξοχο δείγμα αυτοσαρκασμού είναι το ποίημα «Η Ζωγραφιά μου». Η γλώσσα του είναι μικτή. Χρησιμοποιεί πολύ τη [[δημοτική γλώσσα|δημοτική]], αλλά συχνά στα ποιήματά του υπάρχουν αρκετές λόγιες λέξεις και φράσεις, για λόγους είτε μετρικούς είτε σατιρικούς. Είχε άλλωστε συγκρουστεί εντονότατα με τον Ψυχάρη και τους μαχητικούς δημοτικιστές των αρχών του [[20ος αιώνας|20ού αιώνα]][http://www.sarantakos.com/sourhs_mall.html]. Βεβαίως, κάποιοι τον είπαν [[στιχοπλόκος|στιχοπλόκο]] και κατηγόρησαν το έργο του υποστηρίζοντας πως στερείται ποιητικής αξίας ή ότι είναι εντελώς επιφανειακό.

== Προτεινόμενη βιβλιογραφία ==

* Μαρίνα Κοτζαμάνη, ''Αριστοφάνης, ο σύγχρονος μας: η θαυμαστή ιστορία της Χειραφετήσεως του Γεωργίου Σουρή, εχθρού των γυναικών '', Τα Ιστορικά, Τόμος 14, Τεύχος 26 Ιούνιος 1997, σελ.121-134

 

== Εξωτερικές συνδέσεις ==