Άλτο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η έκταση της χορωδιακής φωνής της άλτο είναι περίπου Σολ³ - Φα⁵. Συχνά γίνεται σύγχισησύγχυση μεταξύ των όρων άλτο και κοντράλτο, με τον πρώτο να ταυτίζεται με τον τύπο φωνής που εκτελεί το αντίστοιχο φωνητικό μέρος, κάτι που δεν ισχύει· άλτο είναι το φωνητικό μέρος (στα πλαίσια της τετραφωνίας, είτε σε ύφος αντιστικτικό, είτε σε [[ομοφωνία (μουσική)|ομοφωνικό]]) και όχι ο τύπος φωνής αυτός καθεαυτός<ref>Stark (2003), Bel Canto: A History of Vocal Pedagogy</ref>. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το μέρος της άλτο αναλαμβάνουν γυναίκες με τύπο φωνής κοντράλτο ή [[μέτζο-σοπράνο]], ή άνδρες με τύπο φωνής κόντρα-τενόρου. Ο δε τύπος φωνής χαρακτηρίζεται όχι μόνο από την έκταση, αλλά από το ιδιαίτερό του χρώμα, τη διάθεση της φωνής και την περιοχή κίνησης (''τεσιτούρα'').