Βερίκοκο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
αντικατάσταση του 4000 π.Χ. με το 2.200 με συναφή παραπομπή
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
νέεες ενότητες
Γραμμή 1:
[[Εικόνα:Apricots.jpg|thumb|right|270px|Τα βερίκοκα πλούσια σε σάκχαρο καταναλώνονται φρέσκα, ως επιτραπέζια φρούτα, ή ξηρά ή ως μαρμελάδα και κομπόστα]]
Το '''βερίκοκο''' (ορθότερα "βερίκοκκο") είναι ο καρπός της [[βερικοκιά|βερικοκιάς]] (επιστημονική ονομασία ''prunus armeniaca'') της οικογενείας των ροδιδών. Κατάγεται από τη Β. [[Κίνα]], [[Μαντζουρία]] και [[Μογγολία]] και ήρθε στην [[Ευρώπη]] από την [[Αρμενία]] απ΄ όπου πήρε και το όνομά της. Η καλλιέργειά της ήητανήταν γνωστή στην Κίνα από το [[2.2002200 π.Χ.]] και φαίνεται ότι μεταφ΄'ερθηκεμεταφέρθηκε στην Ελλάδα από τον Μέγα Αλέξανδρο, γιατί δεν αναφέρεται από τον [[Θεόφραστος|Θεόφραστο]] ([[400 π.Χ.]]).<ref>Εκπαιδευτική Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, «Φυτολογία» , σ. 64 Εκδ.Αθηνών 1983</ref> Ο [[Διοσκουρίδης ο Πεδάνιος|Διοσκουρίδης]] ανέφερε τα βερίκοκα ως αρμενικά μήλα, λόγω της προέλευσης του φυτού. <ref>[[Διοσκουρίδης ο Πεδάνιος|Διοσκουρίδης]], Περί Ύλης ιατρικής </ref> Στην [[Κύπρο]] είναικαι γνωστόστα ως[[Δωδεκάνησα]] το ονομάζουν '''χρυσόμηλο'''., Προέρχεταιενώ απόσε τηνάλλα [[Κίνα]]μέρη καιτης καλλιεργείταιΕλλάδος εδώχρησιμοποιούν και,το τουλάχιστον,όνομα 4.000ζαρδελιά χρόνιαή ζαρδελιά.
 
==Ονομασία==
Είναι σαρκώδης, σφαιρικός, με αυλακωτή κοιλιακή ραφή. Ο πυρήνας (κουκούτσι) είναι ξυλώδης και στο εσωτερικό του περιέχει 1-2 σπόρια με πικρή γεύση που μοιάζουν με [[αμύγδαλο|αμύγδαλα]] και χρησιμοποιούνται στην φαρμακοποιία.
Η ονομασία «βερίκοκο» προήλθε πιθανώς από το [[Λατινικά|λατ.]] praecocia που σημαίνει «πρώιμα», επιδή παρουσιάζει ωρίμανση. Από την ελληνική ονομασία η αραβική berkuk.
 
==Περιγραφή==
Το σαρκώδες και χυμώδες περικάρπιο είναι εύγευστο, γλυκό και έχει χρώμα πορτοκαλοκίτρινο. Το εξωτερικό του βερίκοκου (φλούδα) είναι λεπτό, συνήθως χνουδωτό και είναι χρώματος κίτρινου με μερικές κόκκινες κηλίδες στη μπροστινή του πλευρά.
Είναι σαρκώδης, σφαιρικός, με αυλακωτή κοιλιακή ραφή. Ο πυρήνας (κουκούτσι) είναι ξυλώδης και στο εσωτερικό του περιέχει 1-2 σπόρια με πικρή γεύση που μοιάζουν με [[αμύγδαλο|αμύγδαλα]] και χρησιμοποιούνται στην φαρμακοποιία.Το σαρκώδες και χυμώδες περικάρπιο είναι εύγευστο, γλυκό και έχει χρώμα πορτοκαλοκίτρινο. Το εξωτερικό του βερίκοκου (φλούδα) είναι λεπτό, συνήθως χνουδωτό και είναι χρώματος κίτρινου με μερικές κόκκινες κηλίδες στη μπροστινή του πλευρά.
 
Η Ελληνική ποικιλία '''Διαμαντοπούλου''' έχει τα πιο νόστιμα βερίκοκα στον κόσμο. Είναι εξαιρετικά αρωματικά, αλλά δύσκολα στη μεταφορά τους, αφού είναι αρκετά ευαίσθητα. Η πιο κοινή ποικιλία στην Ελλάδα πάντως είναι τα βερίκοκα '''Μπεμπέκου''' που είναι μεγαλύτερα μεν, αλλά όχι τόσο αρωματικά και γλυκά.
 
==Αξιόλογες ελληνικές και και ξένες ποικιλίες==
* Τα υπερπρώιμα της [[Τίρυνθα]]ς, που ωριμάζουν 2-30 Μαϊου,
* Τα τσαουλιά της [[Αττική]]ς με μικρό καρπό, που ωριμάζοτν τέλη Μαϊου,
* Τα Μπεμπέκου που ωριμάζουν Ιούνιο-Ιούλιθο,
* Τα '''Διαμαντοπούλου''' με μικρό και όχι πολύ γλυκός καρπός. Ποικιλία που δεν δίνει μεγάλη παραγωγή. <ref>IL MILLEPIANTE (Χίλια Φυτά), σ. 194 Edizione italiana-stamato nel mese di Giugno, 1994</ref>Είναι εξαιρετικά αρωματικά, αλλά δύσκολα στη μεταφορά τους, αφού είναι αρκετά ευαίσθητα.
* LUIZET, όψιμη με καρπούς ωειδείς και μεγάλους σε πορτικαλί χρώμα και σάρκα χυμώδη, αρωματική και γλυκιά.
* NANCY χρυσοκίτρινη με κόκκινα στίγματα με λεπτή και λειωμένη σάρκα που αργεί να ωριμάσει στις αρχε΄ς Αυγούστου
{|class="wikitable" style="float:right; font-size:85%; text-align:left; width:160px;"
!style="font-size:90%|(Θρεπτική αξία ανά 100γρ.)