Κηφισόδοτος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: uk:Кефісодот
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
[[Αρχείο:Eirene Ploutos Glyptothek Munich 219 n4.jpg|thumb|right|220px|''Ρωμαϊκό αντίγραφο του έργου του Κηφισόδοτου «[[Ειρήνη και Πλούτος]]», Γλυπτοθήκη του Μονάχου.'']] Ο '''Κηφισόδοτος''' (ήκμασε στα χρόνια [[400 π.Χ.]] - [[360 π.Χ.]]) ήταν Αρχαίος Έλληνας γλύπτης, πατέρας του [[Πραξιτέλης|Πραξιτέλη]] και παππούς του Κηφισόδοτου του Νεότερου.
 
Για τον Κηφισόδοτο, πολύτιμες μαρτυρίες μας παρέχει η αρχαία ελληνική γραμματεία, συμπληρώνοντας την αρχαιολογική μαρτυρία. Ο Παυσανίας και ο Πλίνιος περιγράφουν τα έργα του:
Το πιο φημισμένο έργο του ήταν η ''«[[Ειρήνη και Πλούτος|Ειρήνη κρατά στην αγκαλιά της τον Πλούτο]]»'' που σήμερα φυλάσεται στο [[Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο|Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών]], ενώ [[Ρωμαίοι|ρωμαϊκό]] αντίγραφο του βρίσκεται στη Γλυπτοθήκη του [[Μόναχο|Μονάχου]]. Ο Κηφισόδοτος δημιούργησε, όπως και ο γιός του, άγαλμα του [[Ερμής (μυθολογία)|Ερμή]] με το βρέφος [[Διόνυσος (μυθολογία)|Διόνυσο]] στην αγκαλιά του. Φιλοτέχνησε ακόμα κάποια αγάλματα στην [[Μεγαλόπολη]] που ιδρύθηκε στα [[370 π.Χ.]] περίπου.
 
Παυσ., 8, 30, 10: ταυτης της στοας (:Αριστανδρείου εν Μεγαλοπόλει) εστιν εγγυτάτω ως προς ήλιον ανίσχοντα ιερόν Σωτηρος επίκλησιν Διός. κεκόσμηται δε πέριξ κίοσι.... καθεζομένω δε τω Διί εν θρόνω παρεστήκασι τη μεν η Μεγάλη πΟλις, εν αριστερά δε Αρτέμιδος Σωτείρας αγαλμα. ταυτα με λίθου του Πεντελησίου Αθηναιοι Κηφισόδοτος και Ξενοφών ειργάσαντο.
 
Plin., NH 34,74,2: Cephisodotus (fecit) Minervam mirabilem in portu Atheniensium et aram ad templum Iovis Servatoris in eodem portu, cui pauca conparantur...
 
Παυσ., 9, 16, 1: ...Θηβαίοις δε μετά του Άμμωνος το ιερόν οιωνοσκοπείον τε Τειρεσίου καλούμενον, καί πλησίον Τύχης εστίν ιερόν... φέρει μεν δη Πλουτον παιδα. ως δε Θηβαιοι λέγουσι, χειρας μεν του αγάλματος και πρόσωπον Ξενοφών ειργάσατο Αθηναιος, Καλλιστόνικος δε τα λοιπά επιχώριος. σοφόν μεν δη και τουτοις το βούλευμα, εσθειναι Πλουτον ες τας χειρας άτε μητρί ή τροφω τη Τύχη. σοφόν δε ουχ ήσσον Κηφισοδότου. και γαρ ουτος της Ειρήνης το άγαλμα Αθηναίοις Πλουτον έχουσαν πεποίηκεν.
 
Παυσ., 1, 8, 2: μετα δε τας εικόνας των επωνύμων εστιν αγάλματα θεων, Αμφιάραος και Ειρήνη φέρουσα Πλουτον παιδα
 
Ο εικονογραφικός τύπος της Ειρήνης με την παιδική μορφή του Πλούτου στην αγκαλιά αναγνωρίστηκε το 1859 σε ένα ρωμαικό αντίγραφο, που βρέθηκε στην Villa Albani της Ρώμης και απόκειται στην Εθνική Γλυπτοθήκη του Μονάχου (αρ. κατ. 219). Η Ειρήνη ως κουροτρόφος θεότητα είναι γνωστή από την τραγωδία Βάκχαι του Ευριπίδη. Ο προσωποποιημένος Πλούτος εμφανίζεται για πρώτη φορά στην ομώνυμη κωμωδία του Αριστοφάνη, το έτος 388 π.Χ. Η χρονολογία αυτού του δράματος μας παρέχει το terminus post quem για την χρονολόγηση του αγάλματος.
 
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
Cl. Rolley, La Sculpture grecque II (Paris 1999) 212-214.
J. Overbeck, Dia antiken Schriftquellen (Leipzig 1868) 219-220.
 
{{Τέχνες-επέκταση}}