Αχιλλέας Παπαπέτρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vagelford (συζήτηση | συνεισφορές)
βιογραφικά στοιχεία
Vagelford (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 26:
 
Ο Κίπ Θορν (Kip Thorne) θυμάται στο βιβλίο του Μαύρες Τρύπες και στρεβλώσεις του Χρόνου, την ανακοίνωση του Ρόυ Πάτρικ Κέρρ (Roy Patrik Kerr) στο Συμπόσιο του Τέξας (Texas Symposium on Relativistic Astrophysics) του 1963<ref name="Thorne"/> όπου είχε 10 λεπτά για να παρουσιάσει την λύση του:
:Οι αστρονόμοι και οι αστροφυσικοί είχαν έρθει στο Ντάλας για να συζητήσουν για τους Κβάζαρς (Quasars) και δεν ενδιαφέρονταν ιδιαίτερα για ένα τόσο μαθηματικό θέμα όσο αυτό του Κέρρ. Έτσι, όταν ο Κέρρ σηκώθηκε να μιλήσει, πολλοί ξεγλίστρησαν από την αίθουσα ή άρχισαν να ψιθυρίζουν μεταξύ τους ή ακόμα κάποιοι πήραν ένα γρήγορο ύπνο. Η κατάσταση αυτή ήταν κάτι που ο Αχιλλέας Παπαπέτρου, ένας από τους κορυφαίους σχετικηστέςσχετικιστές παγκοσμίως, δεν μπορούσε να ανεχθεί. Μόλις ο Κέρρ τελείωσε την παρουσίασή του, ο Παπαπέτρου ζήτησε το λόγο, σηκώθηκε και με πολύ έντονο ύφος εξήγησε την σπουδαιότητα του αποτελέσματος του Κέρρ. Ο ίδιος, όπως και άλλοι σχετικιστές, προσπαθούσαν επί 30 χρόνια χωρίς επιτυχία να βρουν μια λύση των εξισώσεων πεδίου του Αϊνστάιν που να είναι τέτοιου τύπου.<ref name="Kerr"/>
 
Σήμερα η αστροφυσική αξία της λύσης του Κέρρ είναι απόλυτα αναγνωρισμένη, αφού, όπως οι Θόρν και Μπαρντίν (James Bardeen) έχουν αποδείξει, κάθε μαύρη τρύπα, αργά ή γρήγορα, αποκτά σημαντική περιστροφή.