Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 3:
== Βιογραφικά στοιχεία ==
Γεννήθηκε στην [[Κωνσταντινούπολη]] το 1779. Η καταγωγή του ήταν από ιστορική οικογένεια. Πατέρας του ήταν ο Γεώργιος, γιος του Ιακώβου, και εγγονός του Εμμανουήλ, του λεγόμενου Μανέ. Προπάππος του ήταν ο Ανδρόνικος, μεγάλος Ρήτορας του Πατριαρχείου, για τον οποίο ο Καντεμίριος λέει «εκ του ευγενούς οίκου των Ραγκαβή» («de la nobile famille des Rangabé»), εννοώντας προφανώς τους απόγονους του Βυζαντινού Αυτοκράτορα του 10ου αιώνα που είχε ιδρύσει στην Αθήνα την εκκλησία του Αγίου Νικολάου του Ραγκαβή.
Μητέρα του Ιακώβου ήταν η Φαναριώτισσα [[Ραλού Σούτσου|Ραλού]], αδελφή του ηγεμόνα «Αλέκο Βόδα», [[Αλέξανδρος Ν. Σούτσος|Αλέξανδρου Σούτσου]].
Γραμμή 11:
Όταν ο Αλέκο Βόδας ξανά κλήθηκε να ηγεμονεύσει στην Βλαχία, ο Ιωάννης παρέμεινε ένα χρόνο στην Κωνσταντινούπολη ως επιτετραμένος αντιπρόσωπός του (Καπού κεχαγιάς) και κατόπιν πήγε και αυτός στην Βλαχία, όπου διορίστηκε αρχικά [[Ποστέλνικος]] και μετά [[Σπαθάριος]], τα δυό τότε ανώτατα αξιώματα στην Δακία.
Πρώτη μέριμνα του Ιακώβου ήταν να ιδρύσει στο [[Βουκουρέστι]] το μεγαλύτερο και αρτιότερο Ελληνικό Γυμνάσιο της εποχής του. Γυμνασιάρχη διόρισε τον Βαρδαλάχο από την Αίγυπτο. Καθηγητές διόρισε τον [[Γεώργιος Γεννάδιος|Γεννάδιο]], τον Κλεόβουλο και άλλους ισάξιους διδασκάλους της εποχής του. Πολλοί των πρώτων φοιτητών του Γυμνασίου αυτού στελέχωσαν τον [[Ιερός Λόχος (1821)|Ιερό Λόχο]].
Ήταν μέλος της [[Φιλική Εταιρεία|Φιλικής Εταιρείας]]. Μετά τον θάνατο του θείου του, ο Ιάκωβος οδήγησε την χήρα του θείου του σε ασφαλές μέρος και επέστρεψε για να καταταχτεί και αυτός στο στρατόπεδο του [[Αλέξανδρος Κ. Υψηλάντης|Υψηλάντη]]. Απογοητευμένος όμως διότι δεν εισακούστηκε, αποχώρησε και από μακρυά είδε την ηρωική θυσία του Ιερού Λόχου και την αποτυχία της Ελληνικής επανάστασης στην Μολδοβλαχία, όπως τα είχε από καιρό μαντέψει και προαναγγείλει. Κατέφυγε οικογενειακώς στην Οδησσό, και παρέμεινε εκεί όλο το διάστημα της επανάστασης. Συναντήθηκε με τον Καποδίστρια στο Παρίσι, αλλά δεν κατόρθωσε να τον πείσει για τις προθέσεις του, ούτε και βρήκε συνεργάσιμη ανταπόκριση από αυτόν. Τελικά ήρθε και εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα, και διορίστηκε για μια μικρή εποχή διερμηνέας στην Ελληνοτουρκική επιτροπή.
| |||