Κρεμαστή Ρόδου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|Χάρτης = Kremastikremasti-village2village.jpg

Η '''Κρεμαστή''' είναι κωμόπολη της [[Ρόδος|Ρόδου]] και ένας από τους μεγαλύτερους οικισμούς του νησιού. Βρίσκεται 12 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά από την πρωτεύουσα, στην βορειοδυτική ακτή του νησιού. Ανήκει διοικητικά στον πρώην [[πρόγραμμα Καποδίστριας|Καποδιστριακό]] [[Δήμος Πεταλούδων|Δήμο Πεταλούδων]] Ρόδου ενώ με την διοικητική μεταρρύθμιση του [[πρόγραμμα καλλικράτης|Καλλικράτη]] (2010-2011) υπάγεται σήμερα, όπως όλοι οι οικισμοί του νησιού, στον νέο ενιαίο [[Δήμος Ρόδου|Δήμο Ρόδου]].

Πρόκειται για ένα σύγχρονο τουριστικό οικισμό που έχει αναπτυχθεί κατά μήκος κυρίως του κεντρικού δρόμου που οδηγεί από την Ρόδο στις παραλίες και τα θέρετρα της δυτικής ακτής. Ο πληθυσμός της βάσει της απογραφής του 2001 ανέρχεται στους 4.585 μόνιμους κατοίκους, των οποίων η κύρια ασχολία είναι ο [[τουρισμός]] καθώς και η [[γεωργία (ασχολία)|γεωργία]].

Ο οικισμός έχει μεγάλη κίνηση και πολλούς επισκέπτες, πράγμα που ευνοείται και από την γειτνίαση με το [[Κρατικός Αερολιμένας Ρόδου «Διαγόρας»|Διεθνές Αεροδρόμιο της Ρόδου]] (λιγότερο από 3 χιλιόμετρα δυτικά) και με την [[κοιλάδα των Πεταλούδων]].

Το κέντρο της κοσμεί ο Ιερός Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, η λευκή μεγαλόπρεπη Εκκλησία όπου φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας που γιορτάζει τον [[Δεκαπενταύγουστος|Δεκαπενταύγουστο]], ενώ παράλληλα πλαισιώνεται από πολιτιστικές εκδηλώσεις και την Πανελλήνια Έκθεση Χειροτεχνίας Κρεμαστής.

Στην περίοδο της [[Τουρκοκρατία]]ς, μετά από αυτή των Ιπποτών, η Κρεμαστή ακολούθησε τη μοίρα των υπόλοιπων τουρκοκρατούμενων περιοχών ζώντας με φτώχεια, εξαθλίωση και καταπάτηση των βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Στο κέντρο της Κρεμαστής υπάρχει ο ναός της Υπεραγίας θεοτόκου, στον οποίο φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας. Είναι ένας από τους γνωστούς χώρους λατρείας των Ροδίων, όπου συρρέουν κάθε 15 Αυγούστου και μέχρι τις 23 Αυγούστου πιστοί από τα [[Δωδεκάνησα]] και την υπόλοιπη Ελλάδα για το πανηγύρι.

Στην θέση του ναού υπήρχε άλλος ναός μικρότερος, αλλά εξίσου γνωστός, ο οποίος οικοδομήθηκε το 1839, ήταν ρυθμού βασιλικού και αφιερωμένος στην κοίμηση της Θεοτόκου Μαρίας ,την οποία ονομάζουν οι προσκυνητές Παναγιά Καθολική. <br />

Ο σημερινός ναός είναι ένα μείγμα διαφόρων ρυθμών, με ένα εντυπωσιακό τρούλο, ο οποίος υψώνεται 23 μέτρα πάνω από το δάπεδο του ναού και 10 μέτρα πάνω από την οροφή του ναού. <brΣε />απόσταση 40 μέτρων βρίσκεται το κωδωνοστάσιο, ένας λευκός πύργος που υψώνεται στα 20 μέτρα και με εμβαδό βάσης 16 μέτρων.

Η Βιβλιοθήκη της Κρεμαστής μοναδική στο είδος της κατά το 1927 αποτελούσε το στολίδι της κοινότητας και όλου του νησιού με τηνδιαθέτει πλούσια συλλογή βιβλίων, σπάνιων εκδόσεων και μέρος βιβλίων της βιβλιοθήκης του μητροπολίτη Ρόδου Αποστόλου Τρύφωνος (1913-1946), με τα οποία μορφώνονταν οι γενεές των Κρεμαστενών.<br />Την δαπάνη ανέγερσής της, [[δωρικός ρυθμός|δωρικού ρυθμού]] στη μέση του χωριού, ανέλαβε ο σύλλογος των αποδήμων Κρεμαστενών Αμερικής η "Ελπίς", που ιδρύθηκε το 1920. Το οικόπεδο ήταν δωρεά της εκκλησίας.

Το έργο ξεκίνησε το 1926 και ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο του 1927, οπως μαςόπως πληροφορεί η επιγραφή που είναι πάνω από την είσοδο του κτιρίου.<br />Η δαπάνη του ανήλθε στο ποσό των 110.000 λιρών κατά τον μητροπολίτη Απόστολο Τρύφωνος.

Ο Μεγάλος ΜαγίστροςΜάγιστρος FabrizioΦαμπρίτσιο delντελ CarrettoΚαρέτο φέρεται να επισκεύασε το Κάστρο της Κρεμαστής στη δεκαετία του 1510 – 1520, αφού αυτό υπήρχε ήδη κατά το 14ο αι. και αξιοποιήθηκε από τους εκάστοτε Μεγάλους Μαγίστρους ως τόπος θερινής κατοικίας. Κατά τη διάρκεια της ιπποτοκρατίαςΙπποτοκρατίας, αλλά και αργότερα κατά την τουρκοκρατίαΤουρκοκρατία, το Κάστρο υπήρξε καταφύγιο για τους Κρεμαστενούς και τις οικογένειές τους.

Σήμερα διατηρούνται δυο θολωτά δωμάτια στην πύλη του φρουρίου, διακρίνονται τα εξωτερικά τείχη του και η Μονή του Αγίου Νικολάου, η οποία χτίστηκε αργότερα.

Η Πανελλήνια Έκθεση Χειροτεχνίας Κρεμαστής άρχισε τη λειτουργία της το 1965 με πρωτοβουλία του Δωδεκανήσιου υπουργούΥπουργού βιομηχανίαςΒιομηχανίας αείμνηστου[[Ιωάννης Ζίγδης|Ιωάννη Ζίγδη]] και κοινοτάρχη Τοδουλάκη Γεώργιου.<br />

Σκοπός της έκθεσης ήταν να συμβάλει στην ανάπτυξη της ελληνικής χειροτεχνίας[[χειροτεχνία]]ς και να ενισχύσει τους Έλληνες χειροτέχνες. Την ευθύνη της διοργάνωσης είχαν η Κοινότητα Κρεμαστής και κατά καιρούς και ο Ε.Ο.Μ.Ε.Χ, ο Οργανισμός Εμπορίου και η Νομαρχία Δωδεκανήσου.

Δεκτοί στην Έκθεση γίνονταν Έλληνες χειροτέχνες με ποσοστό χειρονακτικήςχειρωνακτικής εργασίας από 30% έως 100%, ώστε να αποκλείονται τα καθαρά βιομηχανικά προϊόντα.

Κατά καιρούς έγιναν προσπάθειες αναβάθμισής της στοχεύοντας στη διεθνοποίησή της. Σαν ιδέα υφίσταται και θα γίνονται προσπάθειες μέχρι που οι συνθήκες το επιτρέψουν. Στην πορεία της λειτουργίας της εμπλουτίστηκε και με το βιοτεχνικό είδος. Ο σκοπός παραμένει ο ίδιος συμβάλλοντας στην τόνωση της εγχώριας οικονομίας δίχως να προσδοκώνται οικονομικά οφέλη για το Δήμο Ρόδου ή τη Δημοτική Κοινότητα Κρεμαστής.