Μεταρρύθμιση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Θρησκευτική Μεταρρύθμιση''', κοινώς '''Μεταρρύθμιση του 16ου αιώνα''', ήταν ένα [[Χριστιανισμός|χριστιανικό]] μεταρρυθμιστικό [[κίνημα]] του [[16ος αιώνας|16ου αιώνα]], που συνέβη στην [[Ευρώπη]] σε βάρος της [[Καθολική Εκκλησία|Καθολικής Εκκλησίας]], συνέπεια της οποίας ήταν η δημιουργία του [[Προτεσταντισμός|Προτεσταντισμού]], ως τοτου τρίτοτρίτου μεγάλομεγάλου κλάδοκλάδου του Χριστιανισμού, ([[Ορθοδοξία]], [[Καθολικισμός]], [[Προτεσταντισμός]] ή [[Διαμαρτύρηση]]).

Ξεκίνησε στη [[Γερμανία]] το [[1517]], όταν στις [[31 Οκτωβρίου]], ο [[Μαρτίνος Λούθηρος]] συνέταξε τις [[95 θέσεις]] του, όπου θυροκόλλησε στην είσοδο της μητρόπολης της [[Βιτεμβέργη|Βιτεμβέργης]], στις οποίες καταδίκαζε την πώληση [[συγχωροχάρτι|συγχωροχαρτιών]] και την απόλυτη εξουσία του [[Πάπας|Πάπα]]. Τελικά ολοκληρώθηκε το [[1648]] με τη [[Συνθήκη της Βεστφαλίας]]. Κύριοι πρωταγωνιστές της θρησκευτικής μεταρρύθμισης ήταν, οιεκτός [[Μαρτίνοςαπό Λούθηρος]]τον Λούθηρο, ο [[Ιωάννης Καλβίνος]] και ο [[Ούλριχ Ζβίγγλιος]].

Η θεωρία της Μεταρρύθμισης εμπερικλείει τις βασικές αρχές του σύγχρονου [[Προτεσταντισμός|Προτεσταντισμού]].

Όπως επισημαίνει ο [[π. [[Ιωάννης Μάγιεντορφ]], καθηγητής Βυζαντινής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Fordham, «η Μεταρρύθμιση ήταν πραγματικά μια απόπειρα για την απελευθέρωση του Δυτικού Χριστιανισμού από το Σχολαστικόσχολαστικό περίγραμμα της σκέψης και για την επαναφορά του στην Αγία Γραφή και τον πρώϊμοπρώιμο Χριστιανισμό»<ref>π. Ιωάννη Μάγιεντορφ, «Η σημασία της Μεταρρύθμισης στην ιστορία της Χριστιανοσύνης», ''Σύναξη'', τ/χ.51τεύχος 51ο (Ιούλιος - Σεπτέμβριος 1994), σελ. 23</ref>

Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, η Μεταρρύθμιση αποτελεί σπουδαίο σταθμό ανάπτυξης του [[Διεθνές Δίκαιο|Διεθνούς Δικαίου]] διότι μέσω αυτής τερματίσθηκε απότομα η ιδέα της χριστιανικής ενότητας της Δύσης, (σε ένα μόνο δόγμα). Αυτό είχε ως συνέπεια με την επίσης παράλληλη πτώση της [[φεουδαρχία]]ς, τον κατατεμαχισμό των τότε ηγεμονιών όπου και άρχισε να διαμορφώνεται μια "«[[διεθνής κοινωνία]]"» την οποία και αποτελούσαν πλέον ανεξάρτητα κράτη-ηγεμονίες νομικά ίσες. Το γεγονός αυτό δημιούργησε την ανάγκη της ύπαρξης νομικών κανόνων που να ρυθμίζουν τις σχέσεις μεταξύ αυτών των νέων κρατών-ηγεμονιών.

== Προτεινόμενη Βιβλιογραφίαβιβλιογραφία ==

* π. Ιωάννη Μάγιεντορφ, «Η σημασία της Μεταρρύθμισης στην ιστορία της Χριστιανοσύνης», ''Σύναξη'', τ/χ.51τεύχος 51ο (Ιούλιος - Σεπτέμβριος 1994), σελ.9-26