Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Σεπτέμβριος του έτους εκείνου δεν ήταν και από τους πλέον κολακευτικούς για την ελληνική πολιτική ζωή, κάτω μάλιστα από ένα κατακλυσμό εκατοντάδων απεγνωσμένων αιτημάτων δράσης εκ μέρους πρεσβειών, οργανώσεων, σωματείων και ιδιωτών τόσο από Κύπρο, όσο κυρίως από Κωνσταντινούπολη μπροστά στο νέο ξεριζωμό του ελληνικού στοιχείου που σημειωνόταν. Μάταια προσπαθούσε τότε και ο [[Παύλος Α΄ της Ελλάδας|Βασιλεύς Παύλος]] να πείσει τον στρατάρχη - πρωθυπουργό, η υγεία του οποίου συνεχώς χειροτέρευε, να παραιτηθεί. Πρώτος που φέρεται να ζήτησε ("αξίωνε με διάβημα") από τον Βασιλέα Παύλο την επίσπευσηάμεση διαδοχήςδιαδοχή με κήρυξη εκλογών ήταν ο [[Σοφοκλής Βενιζέλος]], επικαλούμενος κίνδυνο ακυβερνησίας και ανάγκη να προληφθούν ελλοχεύοντες κίνδυνοι.<br />

ΌτανΣημειώνεται τελικάότι ομετά Παύλοςτην ζήτησεπαραίτηση καιτου εγγράφωςΣπ. τηνΜαρκεζίνη παραίτησηαπό τουτην πρωθυπουργούκυβέρνηση, οιτον σύμβουλοιΑπρίλιο του τελευταίου1954, εισηγήθηκανο ν΄Παπάγος, αρνηθείαπό προωθώνταςτο ταυτόχρονατέλος καιτου σχετικό1954, ΦΕΚείχε 268/1955διορίσει μεαντιπροέδρους τοντου διορισμόκόμματος δύο αντιπροέδρωνπρώην πανεπιστημιακούς καθηγητές και πρωτοκλασάτους του κόμματος, τους [[Παναγιώτης Κανελλόπουλος|Π. Κανελλόπουλο]] και [[Στέφανος Στεφανόπουλος|Στ. Στεφανόπουλο]]. Τότε, όπως συμβαίνει πάντα σε παρόμοιες περιπτώσεις, κινητοποιήθηκαν και όλα τα συμφέροντα για την διαδοχή του πρωθυπουργού. Βουλευτές, πολιτευόμενοι, εκπρόσωποι παντός είδους επιδιώξεων άρχισαν να διαγκωνίζονται στα γραφεία των παραπάνω αντιπροέδρων του κόμματος, υποβάλλοντας ακόμα και "πρωτόκολλα τιμής" (προσωπικής υποστήριξης)<ref>Σπ. Θεοτόκης "Πολιτικαί αναμνήσεις σελ.144.</ref>. Συνέπεια όμως αυτών ήταν να δημιουργηθούν μέσα στο ίδιο κόμμα δύο επιμέρους συσπειρωμένες ομάδες.<br />