Ευρωπαϊκή Ένωση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά το [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]] το πολιτικό κλίμα ήταν πιο ώριμο από ποτέ για μια ενδεχόμενη ενοποίηση της Ευρώπης. Η ενότητα θεωρήθηκε από πολλούς ως η μοναδική διαφυγή από ακραίες μορφές εθνικισμού, που είχαν καταστρέψει την ήπειρο. Το έναυσμα έδωσε ο [[Ουίνστον Τσώρτσιλ]] με το λόγο που εκφώνησε στο [[Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης]] το 1946, στον οποίο προτείνει να αναπτυχθεί η ευρωπαϊκή οικογένεια ειρηνικά, με ασφάλεια και ελευθερία.{{πηγή}} Στις [[9 Μαΐου]] [[1950]] ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών [[Ρομπέρ Σουμάν]] (Robert Schuman) υπέβαλε μια πρόταση για κοινή διαχείριση από τη Γαλλία και τη Δυτική Γερμανία των βιομηχανιών του άνθρακα και του χάλυβα. Η πρόταση, γνωστή ως "Διακήρυξη Σουμάν", περιέγραφε το σχέδιο ως "το πρώτο συγκεκριμένο βήμα προς μια Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία". Η πρόταση οδήγησε στο σχηματισμό της [[Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα|Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα]] (ΕΚΑΧ) από τη [[Δυτική Γερμανία]], το [[Βέλγιο]], τη [[Γαλλία]], την [[Ιταλία]], το [[Λουξεμβούργο]], και τις [[Κάτω Χώρες]] και το [[Βέλγιο]]. Στους δημιουργούς και υποστηρικτές συγκαταλέγονται οι Jean Monnet, Robert Schuman, Paul Henri Spaak και Alcide De Gasperi. Η Κοινότητα ιδρύθηκε με τη Συνθήκη των Παρισίων (υπογραφή 18.4.[[1951]]) στις 23Ιουλίου23 Ιουλίου [[1952]] και θεωρείται η αρχή της δημιουργίας της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης.