Ηλεκτρομαγνητισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 9:
Συνδυάζοντας κατάλληλα τις [[εξισώσεις Μάξγουελ|εξισώσεις του Maxwell]] καταλήγουμε στη δημιουργία κυμάτων ηλεκτρομαγνητικής φύσης. Αυτές οι κυματικές εξισώσεις που παίρνουμε για το ηλεκτρικό και το μαγνητικό πεδίο καταδεικνύουν ότι τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα έχουν ταχύτητα ίση με αυτήν της ταχύτητας του φωτός. Αυτό ήταν και το πρώτο πράγμα που μας έκανε να πιστέψουμε ότι το [[Φως|φως]] είναι ηλεκτρομαγνητικό κύμα (για το ότι ήταν και κύμα είχαμε ήδη στοιχεία).<br />
Η κυματική εξίσωση που έβγαινε από τις [[εξισώσεις Μάξγουελ|εξισώσεις του Maxwell]] δεν ικανοποιούσε την Γαλλιλαϊκή συμμετρία, δηλαδή τους [[Μετασχηματισμοί Γαλιλαίου|μετασχηματισμούς του Γαλλιλαίου]]. Η ανάγκη εύρεσης ενός μετασχηματισμού που θα ικανοποιεί τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα οδήγησε στην εύρεση των λεγόμενων [[Μετασχηματισμοί Λόρεντζ|μετασχηματισμών Lorentz]] και στο ανώτατο όριο ταχύτητας του φωτός λαμβάνοντας υπόψη τις αρχές της ειδικής σχετικότητας που έθεσε ο Einstein.
Σημαντικό στοιχείο στον ηλεκτρομαγνητισμό είναι ότι τα ηλεκτρομαγνητικά προκειμένου να διαδοθούν δεν χρειάζονται κάποιο μέσο
 
{{Βικιλεξικό}}
{{Βικιεπιστήμιο}}