Αματεράσου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
Η '''Αματεράσου''' ([[ιαπωνικά|ιαπ.]] 天照, πλήρες όνομα Amaterasu-ōmikami) στην [[ιαπωνική μυθολογία]] και στη θρησκεία του [[Σιντοϊσμός|Σίντο]] είναι η θεότητα του [[ήλιος|ήλιου]] και των ουρανών. Το όνομά της σημαίνει "αυτή που λάμπει στους ουρανούς".
 
Γεννήθηκε από το αριστερό μάτι του θεού [[Ιζανάγκι]], ενώ κατά μια άλλη εκδοχή από την ένωση του [[Ιζανάγκι]] με την [[Ιζανάμι]] <ref>[[Νιχόν Σόκι]], 720</ref>. Αδέρφια της ήτανείναι ο [[Τσουκουγιόμι]], θεός του φεγγαριού, και ο [[Σουσάνο]], θεός της θάλασσας και των καταιγίδων. ΉτανΕίναι η προστάτιδα των καλλιεργειών σιταριού, ρυζιού και μεταξιού, ενώ εφήυρε την τέχνη της ύφανσης στον [[αργαλειός|αργαλειό]].
 
Όταν ο [[Σουσάνο]] ρήμαζε τη γη, εκείνη αποσύρθηκε σε ένα σπήλαιο και έκλεισε την είσοδό του με ένα τεράστιο βράχο. Η εξαφάνισή της όμως είχε σαν συνέπεια να βυθιστεί ο κόσμος στο σκοτάδι και στην απουσία ζωής. Οι υπόλοιποι θεοί έκαναν τα πάντα για να τη δελεάσουν να βγει έξω, απέτυχαν όμως όλοι εκτός από την [[Ουζούμε]]. Το γέλιο των θεών για τις κωμικές της κινήσεις και γκριμάτσες προκάλεσαν την περιέργεια της Αματεράσου, η οποία μόλις ξεπρόβαλε για λίγο από το σπήλαιο άφησε να φανεί και μια λαμπρή ακτίδα φωτός, το φως της αυγής. Η θεά είδε την ίδια της την αντανάκλαση σε ένα καθρέφτη που είχε κρεμάσει η Ουζούμε σε ένα δέντρο κι όταν πλησίασε περισσότερο, οι θεοί την τράβηξαν έξω από το σπήλαιο κι έτσι ξαναγύρισε πίσω στον ουρανό, φωτίζοντας και πάλι τον κόσμο.