Ωδή στη Χαρά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Ωδή στη Χαρά''' (στα [[γερμανική γλώσσα|γερμανικά]] ''Ode an die Freude'') είναι μια [[ωδή]] που γράφτηκε το [[1785]] από τοτον γερμανόΓερμανό ποιητή και ιστορικό [[Φρήντριχ Σίλερ]]. Η ωδή έγινε ιδιαίτερα γνωστή όταν μελοποιήθηκε από τον [[Λούντβιχ βαν Μπετόβεν]], ο οποίος την ενέταξε στο πέμπτο & τελευταίο μέρος της [[Συμφωνία αρ. 9 του Μπετόβεν|Ενάτης συμφωνίας]] του για τέσσερις σόλο φωνές, χορωδία και ορχήστρα σε ρε ελάσσοναμείζονα.

Το 1972, η από τον Μπετόβεν σύνθεση υιοθετήθηκε ως ύμνος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, το 1985 οι ευρωπαίοιΕυρωπαίοι ηγέτες υιοθέτησαν ομοίως ως επίσημο ύμνο της ΕυρωπαΪκήςΕυρωπαϊκής Ένωσης (χωρίς τους στίχους). Χρησιμοποιείται ομοίως σε επίσημες συνελεύσεις τόσο του Συμβουλίου της Ευρώπης όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σημειώνεται ότι η "Ωδή της Χαράς" αν και συμπεριλαμβάνεται σήμερα στα ρεπερτόρια των μεγαλυτέρων συμφωνιών του κόσμου επίσημα έχει χρησιμοποιηθεί και ως εμβληματικός ύμνος στον [[Β' Π.Π.]] από την [[Ναζιστική Γερμανία]], καθώς και από την Ιαπωνία, στην οποία τον εισήγαγαν (σύμμαχοι τότε) Γερμανοί στρατιώτες στο στρατόπεδο αιχμαλώτων Μπάντο. Έκτοτε χρησιμοποιείται στην Ιαπωνία ως επετειακός ύμνος πρωτοχρονιάς.<br />

Επίσης ως εθνικός ύμνος με αλλαγή στίχων χρησιμοποιήθηκε από την ρατσιστική δημοκρατία της Ροδεσίας την περίοδο 1974-1979 υπό τον τίτλο "Η φωνή της Ροδεσίας", καθώς επίσης και ως επιφανής ύμνος τωνςτων εορτασμών της πτώσης του τείχους του Βερολίνου. Ομοίως ως επετειακός ύμνος χρησιμοποιήθηκε και κατά την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου το 2008.<br />

[[Κατηγορία:Κλασική μουσική|ΥμνοςΩδη στη χαραΧαρα]]