Παυσανίας Κατσώτας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Γεννήθηκε στα [[Σταμνά Αιτωλοακαρνανίας]] το [[1896]]. Αποφοίτησε από τη [[Σχολή Ευελπίδων]] το [[1916]] ως [[ανθυπολοχαγός]] του πεζικού. Αποστρατεύτηκε το [[1929]] κατόπιν αίτησής του. Ανακλήθηκε το [[1940]] με τον βαθμό του αντισυνταγματάρχη και συμμετείχε στον [[Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940|Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940]] όπου και ανέλαβε διοικκητής συντάγματος. Μετά την γερμανική εισβολή και κατάρρευση του μετώπου διέφυγε στην Αίγυπτο και συμμετείχε στην ανασυγκρότηση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στη Μέση Ανατολή. Εκεί έλαβε μέρος στη [[μάχη του Ελ Αλαμέιν]] ως διοικητής της 1ης ελληνικής ταξιαρχίας.

Μετά την απελευθέρωση το [[1945]] ανέλαβε υπουργός Δημόσιας Τάξης και παράλληλα στρατιωτικός διοικητής των Αθηνών (25 Οκτωβρίου) αντικαθιστώντας τον Παναγιώτη Σπηλιωτόπουλο. Αποστρατεύθηκε κατόπιν αίτησής του το [[1946]]. Τον ίδιο χρόνο ασχολήθηκε με την πολιτική όπου και εκλέχθηκε βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας. Το [[1949]] ανακλήθηκε και πάλι όπου και ανέλαβε στρατιωτικός διοικητής της Στερεάς Ελλάδας. Αποστρατεύθηκε το [[1950]] με τον βαθμό του υποστράτηγου και τον ίδιο χρόνο επανεκλέχθηκε βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας όπου και διορίσθηκε υπουργός Εσωτερικών και τον επόμενο χρόνο, το 1951, ανέλαβε υπουργός γενικός διοικητής της Βόρειας Ελλάδας.<br />

Στις δημοτικές εκλογές του [[1954]] εκλέχθηκε δήμαρχος Αθηναίων. Το 1960 δημιούργησε δικό του κόμμα, το "Εργατοτεχνικό Κόμμα" και το 1961 συντάχθηκε με τον Γεώργιο Παπανδρέου στην Ένωση Κέντρου όπου και διορίστηκε υπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας. Τέλος μετά την μεταπολίτευση, το 1977, πολιτεύθηκε για τελευταία φορά με το κόμμα της [[Εθνική Παράταξη|Εθνικής Παράταξης]]. Πέθανε το [[1991]] σε ηλικία 95 ετών.