Ανδοκίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
PatridgesonGR (συζήτηση | συνεισφορές)
συμπλήρωση επιπρόσθετων βιογραφικών λεπτομερειών
Γραμμή 1:
{{πηγές}}
 
Γόνος πλούσιας οικογένειας με βαθιές ρίζες στο παρελθόν ο Ανδοκίδης, ένας από τους δέκα αττικούς ρήτορες, γεννήθηκε λίγο πριν από το 440 [[Π.Κ.Ε.]], στην πόλη των [[Αθήνα|Αθηνών]]. Συγκεκριμένα καταγόταν από ιερατική οικογένεια, που κληρονομικά κατείχε το αξίωμα των κυρήκων της Ελευσίνιας Δήμητρας. Από νέος συνδέθηκε με πολιτικούς ομίλους της πόλης γνωστούς για τα αριστοκρατικά τους φρονήματα. Άλλωστε ο ίδιος, ολιγαρχικός στις πεποιθήσεις του, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως μετριοπαθής αριστοκράτης, που ενοχλείτο όμως από τις απόψεις των δημοκρατικών.
 
Κατηγορήθηκε για συμμετοχή σε σκάνδαλα και εξορίστηκε. Επί σειρά ετών έζησε στην [[Κύπρος|Κύπρο]], όπου απέκτησε περιουσία και συνδέθηκε με ισχυρά πρόσωπα της εντόπιας ολιγαρχίας. Κορυφαίο γεγονός του βίου του ήταν η ανάμιξή του στην υπόθεση του ακρωτηριασμού των ''Ερμαί[[Ερμές|Eρμών]]'' και της προσβολής των μυστηρίων, για την οποία κινδύνευσε με την ποινή του θανάτου. Ειδικότερα, το [[415 π.Χ.]], παραμονές της Σικελικής εκστρατείας, ενεπλάκη σε σκάνδαλο Ερμοκοπιδών (δηλαδή της ασεβούς πράξης να ακρωτηριάσει κάποιος τις Ερμές) και φυλακίστηκε λόγω της αντι-θρησκευτικής του ενέργειας. Δε θανατώθηκε, αλλά υπέστη αφαίρεση πολιτικών δικαιωμάτων (ἀτιμία) και αυτοεξορίστηκε στη Μεγαλόνησο. Δύο απόπειρες επιστροφής του (411 και 407) απέτυχαν, παρ' όλο που στη δεύτερη περίπτωση ανεφώνησε το [[s:Περί της εαυτού καθόδου|«Περί τῆς ἑαυτοῦ καθόδου»]].
 
Την περίοδο του Κορινθιακού πολέμου (395-387 Ππ.Κ.ΕΧ.) αναμίχθηκε στα πολιτικά πράγματα της Αθήνας αναλαμβάνοντας διπλωματική αποστολή στην [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]] (391 Π.Κπ.ΕΧ.), η οποία απέτυχε. Ο Ανδοκίδης έφυγε για τελευταία φορά από την Αθήνα και πέθανε σε άγνωστη ημερομηνία. Οι λόγοι του χαρακτηρίζονται από απλότητα ύφους και πειστικότητα. Αποτελούν μεν πηγή πληροφοριών για την πολιτική ζωή της Αθήνας της εποχής, αλλά τους λείπει η καλλιτεχνική δεινότητα και το δεξιοτεχνικό ύφος άλλων γνωστών ρητόρων της εποχής του.
 
==Έργα==