Ιφιγένεια εν Ταύροις: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
νέα ενότητα |
|||
Γραμμή 43:
| width = 38em
| bgcolor = #c6dbf7
| align =
| quote = Οὐδένα γάρ οίμαι δαιμόνων είναι κακόν. (Κανένα θεό δεν τον νομίζω κακό). στχ. 391
}}
Η ΑΠΟΨΗ αυτή του Ευριπίδη που προϋποθέτει «κάθαρση» παραδοσιακών μύθων που περιείχαν απάνθρωπες συμπεριφορές θεών και αναίρεση της αντίληψης για το φθόνο των θεών (η οποία κυριαρχεί στον [[Όμηρος|Όμηρο]] και τον [[Ηρόδοτος|Ηρόδοτο]])<ref>[[Αναστάσιος Αρβανιτάκης]], Σέβας και Φόβος των Θεών, Θεσσαλονίκη 1984</ref> δείχνει τη σημαντική πρόοδο που σημείωσε η θεολογική σκέψη των Ελλήνων και που επιγραμματικά διατυπώνεται για πρώτη φορά από τον [[Ευριπίδης|Ευριπίδη]] στην [[Ιφιγένεια εν Ταύροις]]: <ref>[http://www.archive.gr/news.php?readmore=53 Η θεϊκή επενέργεια και παρέμβαση]</ref>
==Παραστασιογραφία==
| |||