Αντνάν Μεντερές: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Harkoz (συζήτηση | συνεισφορές)
παραπομπή σε πηγή?
Harkoz (συζήτηση | συνεισφορές)
→‎Βιογραφία: αφαίρεση αστήρικτων συμπερασμάτων συγγραφέα
Γραμμή 21:
Αν και ο αρχηγός του Δημοκρατικού Κόμματος είναι ο Μπαγιάρ, ο πιο δραστήριος βουλευτής φαίνεται να είναι ο Μεντερές, τόσο στο κοινοβούλιο όσο και στον κομματικό μηχανισμό. Έτσι, μετά τη συντριπτική νίκη του Δημοκρατικού Κόμματος στις εκλογές του 1950 ο Μπαγιάρ ανέλαβε την Προεδρία της Δημοκρατίας, ενώ ο Μεντερές ανέλαβε την πρωθυπουργία.
 
Ο Μεντερές ακολούθησε πολιτική ενθαρρύνσεως της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, σε αντίθεση με την πολιτική κατευθυνόμενης πρωτοβουλίας, που είχαν ακολουθήσει οι Μ. Κεμάλ και [[Ισμέτ Ινονού|Ι. Ινονού]]. Τελικά όμως οδήγησε τη χώρα σε χρεωκοπία ακολουθώντας πολιτική ευρείας εισαγωγής ξένων προϊόντων και τεχνολογίας. Ακόμα, έγιναν ασυλλόγιστες δαπάνες στον δημόσιο τομέα, γεγονός που μεγάλωνε την εξάρτηση της χώρας από την ξένη βοήθεια και τον [[εξωτερικός δανεισμός|εξωτερικό δανεισμό]]. Αλλά και ο πληθωρισμός έπαιρνε απειλητικές διαστάσεις. Μέχρι τα τέλη του 1954 η οικονομική πολιτική του Μεντερές είχε αποτύχει. Εν τούτοις, το [[βιοτικό επίπεδο]] του μέσου χωρικού και αγρότη βελτιώθηκε –εις βάρος όμως της εθνικής οικονομικής ακεραιότητας– γι’ αυτό και ο Μεντερές διατήρησε τη δημοφιλία του ανάμεσα στις τάξεις του απλού λαού. Έτσι, κέρδισε με αρκετή άνεση τόσο τις εκλογές του Μαΐου του 1954 όσο και τις εκλογές του Νοεμβρίου του 1957.
 
Στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής ο Μεντερές ακολούθησε σαφώς φιλοδυτική πολιτική, σύμφωνη με τις επιλογές των Η.Π.Α.. Απέστειλε μια ταξιαρχία [[πεζικό|πεζικού]] (Οκτώβριος 1950) στην [[Κορέα (περιοχή)|Κορέα]] για να [[Πόλεμος της Κορέας|πολεμήσει στο πλευρό των συμμάχων των Η.Π.Α. και της Ν. Κορέας]], ενέταξε την Τουρκία στο [[Ν.Α.Τ.Ο.]] χωρίς την έγκριση της [[Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση|Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης]] (Φεβρουάριος 1952), υπέγραψε το [[Βαλκανικό Σύμφωνο]] μαζί με την Ελλάδα και τη Γιουγκοσλαβία (Φεβρουάριος 1953) και υποστήριξε το [[Σύμφωνο της Βαγδάτης]] (CEN.T.O.) το 1955. Επιπλέον, ακολούθησε αντισοβιετική πολιτική, αν και, λίγο πριν από την ανατροπή του το 1960, ετοιμαζόταν να εξαγγείλει την πραγματοποίηση επίσημου ταξιδιού στη [[Μόσχα]].