Αυτοβιογραφία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 18:
=== Αυτοβιογραφία και νεοελληνική λογοτεχνία ===
Αυτή η διαπλοκή μεταξύ αυτοβιογραφικού και μυθιστορήματος, η οποία φέρνει για μια ακόμη φορά στην επιφάνεια το εξαιρετικά περίπλοκο ζήτημα των σχέσεων της λογοτεχνίας με την πραγματικότητα, παρατηρείται και στη [[νεοελληνική λογοτεχνία]]. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, τα μυθιστορήματα που εμπεριέχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία είναι άφθονα, ενώ από τον περασμένο κίολας αιώνα, πολλά μυθοπλαστικά έργα παρουσιάζονταν ως χειρόγραφα άλλων προσώπων που αφηγούνταν την ιστορία της ζωής τους, ολόκληρης ή ενός μέρους (π.χ. ο ''[[Θάνος Βλέκας]]'' του Παύλου Καλιγά, ο ''[[Λουκής Λάρας]]'' του [[Δημήτριος Βικέλας|Δημήτριου Βικέλα]], η ''[[Μετανάστις]]'' και οι ''[[Έμποροι των Εθνών]]'' του [[Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης|Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη]], και στον αιώνα μας η ''[[Ζωή εν Τάφω]]'' του [[Στρατής Μυριβήλης|Στρατή Μυριβήλη]], ο ''[[Κίτρινος Φάκελος]]'' του [[Καραγάτσης|Μ. Καραγάτση]] κτλ.). Στην κατηγορία αυτή, ειδική αναφορά αξίζει να γίνει στο πιο πρόσφατο ''[[Συναξάρι του Ανδρέα Κορδοπάτη]]'' του [[Θανάσης Βαλτινός|Θανάση Βαλτινού]], όπου υποτίθεται ότι καταγράφονται οι εμπειρίες της ζωής ενός από τους πρώτους [[Έλληνες]] μετανάστες στην [[Αμερική]] στις αρχές του αιώνα, με τον τρόπο που ο ίδιος αφηγήθηκε στον συγγραφέα. Το κείμενο αυτό είναι ίσως το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα του έντονου ενδιαφέροντος που δείχνει η εποχή μας για τις αυτοβιογραφίες απλών ή και περιθωριακών πολλές φορές ατόμων, που μπορούν να μας βοηθήσουν να συλλάβουμε το διαφορετικό, να δούμε δηλαδή κάποιες άλλες πλευρές της ζωής.
Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι μέχρι σήμερα τουλάχιστον η αυτοβιογραφία δεν έχει αποτελέσει αντικείμενο ξεχωριστής μελέτης. Κυρίως εκλαμβάνεται ως ντοκουμέντο ή μαρτυρία δηλαδή ως πληροφοριακό υλικό είτε για το πρόσωπο που αυτοβιογραφείται είτε για την εποχή του. Αυτό είναι πιθανό να οφείλεται στο γεγονός ότι δεν έχουν γραφεί πολλές αυτοβιογραφίες επώνυμων Ελλήνων (ενώ αντίθετα, έχουμε στη διάθεσή μας μια αρκετά πλούσια σειρά απομνημονευμάτων). Ξεχωρίζουν μόνο ορισμένες αυτοβιογραφίες λογοτεχνών ή πνευματικών ανθρώπων, όπως για παράδειγμα του [[Αδαμάντιος Κοραής|Α. Κοραή]] (''Εκλεκτές Σελίδες''), του Επτανήσιου [[Ανδρέας Λασκαράτος|Ανδρέα Λασκαράτου]] που την έγραψε στα ιταλικά στα τελευταία είκοσι χρόνια της ζωής του και δεν έπαψε να συμπληρώνει το κείμενο ως την παραμονή σχεδόν του θανάτου του, του [[Γεώργιος Δροσίνης|Γεώργιου Δροσίνη]] (''Σκόρπια φύλλα της ζωής μου''), του [[Γρηγόριος Ξενόπουλος|Γρηγόριου Ξενόπουλου]] (''Η ζωή μου σα μυθιστόρημα''), του [[Κωστής Παλαμάς|Κωστή Παλαμά]] (''Τα χρόνια μου και τα χαρτιά μου''), του ποιητή [[Ναπολέων Λαπαθιώτης|Ναπολέοντα Λαπαθιώτη]] (''Η ζωή μου'') και άλλων. Επίσης, αυτοβιογραφία θα μπορούσε να θεωρηθεί και το έργο ''Αναφορά στο Γκρέκο'' του [[Νίκος Καζαντζάκης|Νίκου Καζαντζάκη]] (έχει χαρακτηριστεί ποιητική αυτοβιογραφία) και σε πιο πρόσφατα χρόνια, το ''Φοβερό βήμα'' του [[Κώστας Ταχτσής|Κώστα Ταχτσή]], που δημοσιεύθηκε μετά το βίαιο
== Βιβλιογραφία ==
| |||