Οι ιστορικές ρίζες της ΟΚΔΕ βρίσκονται στην Αριστερή Αντιπολίτευση ([[Παντελής Πουλιόπουλος]] - [[Παστιάς Γιατσόπουλος]]) του [[ΚΚΕ]], η οποία και διαγράφηκε το 1928 στο 3ο Τακτικό Συνέδριο του Κόμματος. {{ασαφές|Η ομάδα Πουλιόπουλου - Γιατσόπουλου έωςαρχικά τοδεν 1934θεωρούσε δενότι αποτελούσε ξεχωριστή πολιτική ομάδα από το ΚΚΕ, ούτε είχε στόχο να ιδρύσει ένα νέο κόμμα. Σκοπός τους ήταν μέσα από την αντιπολίτευση να επανενταχθούν στο κόμμα, επαναφέροντάς το στις λενινιστικές, σύμφωνα με αυτούς, αρχές<ref name="parapompi1"/>. Αυτό όμως άλλαξε εκείνητο τη χρονιά1934<ref name="parapompi1parapompi2"/>, λόγω της κήρυξης των γερμανικών κομμουνιστικών κινημάτων ως παράνομων με την άνοδο στην εξουσία του [[Εθνικοσοσιαλισμός|Εθνικοσοσιαλισμού]] στην [[ναζιστική Γερμανία|Γερμανία]] και την εγκατάλειψη της θέσης του ΚΚΕ πως τα [[Σταλινισμός|σταλινικά]] κομμουνιστικά κινήματα και η [[Τρίτη_Διεθνής|3η Διεθνής]] μπορούσαν να εφαρμόσουν τον [[μαρξισμός|μαχόμενο επαναστατικό μαρξισμό]] στην Ελλάδα.}} Έτσι η ομάδα [[Σπάρτακος (κομμουνιστική οργάνωση)|Σπάρτακος]] με συνδικαλιστικές ομάδες εργατών που έφυγαν από το [[Αρχειομαρξισμός|Αρχείο Μαρξισμού]] (Μπολσεβίκος, Νέος Δρόμος, ΚΕΟ, ΟΚΑ) ενοποιήθηκαν και συγκρότησαν την ΟΚΔΕ.
