Σκάλα Aταλάντης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Η Σκάλα Αταλάντης -λιμάνι του [[Αταλάντη|Ταλαντίου]] ([[La Calandri]])- μνημονεύεται στα χρόνια της [[Φραγκοκρατία]]ς (1204-1458) ως ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια του [[Δουκάτο των Αθηνών|Δουκάτου των Αθηνών]], το οποίο διατήρησε τη σπουδαιότητα του και κατά τους χρόνους της Τουρκοκρατίας. Η σπουδαιότητα του έγκειτο στο γεγονός ότι αποτελούσε σημείο απ’ όπου ξεκινούσε η τροφοδοσία όχι μόνο της Αταλάντης, αλλά και της ευρύτερης περιοχής μέχρι και την [[Λιβαδειά]] και τα [[Σάλωνα]] ([[Άμφισσα]]). Άλλωστε, η έλλειψη ισθμού στην [[Κόρινθος|Κόρινθο]], καθιστούσε αναγκαία την ύπαρξη λιμανιών στα παράλια της Στερεάς Ελλάδας και της Πελοποννήσου.

Συγκεκριμένα στη θέση Κάβο-Λένα (που σήμερα ονομάζεται Παλιομαγαζιά), βρίσκονταν αλυκές, στις οποίες εκτός από όρυξη [[αλάτι|άλατος]], γινόταν και εμπόριο (εξόν και η ονομασία Παλιομαγαζιά).

 

 

Το 1846 χτίζεται ο Ιερός Ναός «[[Εισόδεια της Θεοτόκου]]».

Το 1848, με Βασιλικό Διάταγμα, σχηματίζεται ο «Δήμος Νέας Πέλλης» με έδρα την Κάτω Πέλλη (Σκάλα). Το 1849 θα εκλεγεί Δήμαρχος του νεοσύστατου Δήμου ο αγωνιστής του 1821 [[Αθανάσιος Ν. Χαλκιώτης]].