Πανδοσία (Ήπειρος): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η περίμετρος των τειχών της Αρχαίας Πανδοσίας είναι 1640 m. και περιβάλλει την κορυφή και τη ΝΔ πλευρά του λόφου ως τους πρόποδες, σε μια έκταση 330 στρεμμάτων. Κατά αποστάσεις ενισχύεται με 22 ορθογώνιους αμυντικούς πύργους, που σήμερα διατηρούνται σε καλή κατάσταση. Δύο πύλες διατηρούνται στην ανατολική πλευρά και μια πιθανή πύλη υπήρχε στη ΒΔ πλευρά. Με την εγκατάσταση των περιοίκων Θεσπρωτών ο οικισμός επεκτάθηκε στις ανατολικές πλαγιές και περιτειχίστηκε μ' ένα νέο πολυγωνικό τείχος, του οποίου λείψανα διατηρούνται στη Β και ΒΑ πλευρά. Έτσι η συνολική περίμετρος του κάστρου φτάνει τα 2.300 m. που αντιστοιχεί σε πληθυσμό 9.000 - 10.000 κατοίκων. Εχει γραφεί ότι ένα τμήμα των τειχών είναι της εποχής Ιουστινιανού. Στην Πανδοσία δεν έχουν γίνει αρχαιολογικές ανασκαφές, απλώς έγιναν μετρήσεις. Ανακοινώθηκε το έτος 2008 ότι θα γίνει μια αξιοποίηση του χώρου ώστε να γίνει επισκέψιμος.

Πάνω από το χωριό [[Καστρί]], σε λόφο ύψους 100μ. περίπου, βρίσκονται τα επιβλητικά ερείπια των πολυγωνικών τειχών μιας των μεγαλύτερων και σημαντικότερων αρχαίων ακροπόλεων, της πόλης Πανδοσίας που ήταν αποικία των Ηλείων. Η Πανδοσία ήταν από τις αρχαιότερες και τις σημαντικότερες ηπειρωτικές πόλεις. Το έτος 345 πΧ, ή κατ άλλους το 343/2 πΧ, ο βασιλιάς της Μακεδονίας Φίλιππος κυρίευσε την Πανδοσία για την χαρίσει μαζί και με τρεις άλλες στο βασιλιά των Μολοσσών Αλέξανδρο, αδελφό της γυναίκας του Μυρτάλης Ολυμπιάδας. Η δωρεά αυτή έγινε διότι το [[Μαντείο της Δωδώνης]] είχε δώσει στο βασιλιά Αλέξανδρο το χρησμό να ''«αποφύγει αυτά τα τείχη γιατί ήταν γραφτό ότι θα πέθαινε κοντά στα τείχη της Πανδοσίας».'' Γι' αυτό ενήργησε αντ’ αυτού ο γαμπρός του Φίλιππος Β. `Ομως ο Αλέξανδρος δεν μπόρεσε να αποφύγει τη μοίρα του. Κατά σύμπτωση, υπήρχε και στην Ιταλία μια αποικία των Ελλήνων Κροτωνιατών που λεγόταν κι αυτή Πανδοσία, μιά οχυρή πόλη στα σύνορα προς τη Λευκανία. Όταν οι Ταραντίνοι κάλεσαν τον Αλέξανδρο στην Ιταλία κι εκείνος πήγε, ο χρησμός επαλήθευσε αλλά με την άλλη Πανδοσία. Εκεί έχασε τη ζωή του. Λέγεται ότι ένα από τα παλάτια του Βασιλέως Πύρρου Α της Ηπείρου βρισκόταν στην Πανδοσία. Η πόλη Πανδοσία της Ηπείρου καταστράφηκε το 167-168 π.Χ. από τους Ρωμαίους (Αιμίλιος Παύλος), οι οποίοι σε λίγο επέτρεψαν την ανοικοδόμηση ενός μέρους από τα τείχη της στην κορυφή του λόφου (167-148 πΧ). Οι Ρωμαίοι θέλοντας να ενισχύσουν το αποικιακό στοιχείο, που ήταν ανέκαθεν εχθρικό προς τους Ηπειρώτες, όρισαν την [[Αρχαία Πανδοσία]] ως έδρα του Κοινού των Ηπειρωτικών φύλων που είχαν αποστατήσει απο τους Ρωμαίους στον Γ' Μακεδονικό πόλεμο (171-168 πΧ) και της παραχώρησαν το δικαίωμα να εκδίδουν χάλκινο νόμισμα. Το Κοινό αυτό τελούσε υπό την εποπτεία του Ηλείου αποίκου Μενεδήμου Αγιάδα. Μετά το έτος 148 π.Χ. η έδρα του Κοινού αυτού μεταφέρθηκε στη Δωδώνη, πάλι υπό την εποπτεία του Μενεδήμου που τώρα έφερε και τον τίτλο του ιερέα. Τελικά η Πανδοσία παρήκμασε, διότι το 31 πΧ με διαταγή του Οκταβιανού οι κάτοικοί της υποχρεώθηκαν να συνοικίσουν τη νέα πόλη [[Αρχαία Νικόπολη]] μετά τη νίκη του στη [[Ναυμαχία του Ακτίου]] εναντίον του Αντώνιου και της Κλεοπάτρας. Οπωσδήποτε η ηπειρωτική Πανδοσία, ακόμη και τα χρόνια του Πλίνιου, στο δεύτερο μισό του 1ου αιώνα μΧ, ήταν σημαντική πόλη. Φαίνεται όμως ότι η γειτονική της (σε απόσταση 4χλμ.) [[Αρχαία Εφύρα]] υπερτερούσε, διότι ήταν πλησιέστερη στη θάλασσα. Τον 15ο αιώνα μΧ η υποτυπώδης υπάρχουσα Πανδοσία κατελήφθη υπό των Βενετών, στους οποίους και οφείλονται, όπως φαίνεται, οι περισσότερες ανακαινίσεις των αρχαίων τειχών της.