Πάολο Ουτσέλλο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Σημαντικότατο έργο του Ουτσέλλο είναι, επίσης, η «Μάχη του Σαν Ρομάνο», ο οποίος ζωγραφίστηκε κατά την περίοδο 1435 - 1440, αν και ορισμένοι ιστορικοί τοποθετούν τη χρονολογία δημιουργίας του το 1450-56. Ο πίνακας, που αρχικά αποτελούσε τρίπτυχο, αρχικά πιστευόταν ότι δημιουργήθηκε κατά παραγγελία της οικογενείας των Μεδίκων, και συγκεκριμένα του Κόζιμο του Πρεσβύτερου (Cosimo il Vecchio) στο ανάκτορο του οποίου αναρτήθηκε μετά την ολοκλήρωσή του.<ref name=b1/> Σύμφωνα όμως με νεότερες έρευνες, η παραγγελία δεν έγινε από τον Κόζιμο αλλά από τον Λεονάρντο Μπαρτολίνι Σαλιμπένι (Leonardo Bartolini Salimbeni, 1404 - 1479) ο οποίος διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην εκκίνηση των εχθροπραξιών με τη Σιένα.<ref name=louvre>[http://cartelen.louvre.fr/cartelen/visite?srv=car_not_frame&idNotice=1199&langue=fr Musee du Louvre: Atlas database of exhibits]</ref> Αρχικά είχε νομισθεί ότι απεικόνιζε τη μάχη του Σαντ' Εγκίντιο (Sant' Egidio) που έγινε το 1416, αλλά ύστερα από ενδελεχείς μελέτες διαπιστώθηκε ότι πρόκειται για τη μάχη του Σαν Ρομάνο, που έγινε το 1432 και οδήγησε σε νίκη των φλωρεντινών στρατευμάτων, υπό την ηγεσία του Νικολό ντα Τολεντίνο (Niccolò da Tolentino) απέναντι στη [[Σιένα]]. Τα τρία στελέχη του τριπτύχου σήμερα δεν βρίσκονται μαζί: Το ένα εκτίθεται στο [[Ουφίτσι|Γκαλερία Ουφίτσι]] της Φλωρεντίας (το κεντρικό, στο οποίο απεικονίζεται και ο ντα Τολεντίνο)<ref name=hugh>[http://www.carnesecchi.eu/Hugh_Hudson3.pdf Hugh Hudson, ''Paolo Uccello ab ovo'' {{pdf}}]</ref>, το άλλο στην [[Εθνική Πινακοθήκη Λονδίνου|Εθνική Πινακοθήκη]] στο [[Λονδίνο]] και το τρίτο, που ολοκληρώθηκε το 1440, στο [[Μουσείο του Λούβρου]].<ref name=uf/> Το τελευταίο αυτό αποκτήθηκε μέσω της Συλλογής ''Campana'' το 1863 και εκτίθεται στην πτέρυγα ''Denon'' του 1ου ορόφου, στο ''Salon Carre'' ενώ φαίνεται ότι και τα τρία τμήματα του τριπτύχου τα είχε τελικά αποκτήσει ο Λορέντσο των Μεδίκων, που τα ανάρτησε στο ανάκτορό του.<ref name=louvre/> Ο πίνακας διαθέτει αναγεννησιακά στοιχεία, όπως η "αγαλματώδης" απεικόνιση των μορφών και η προοπτική, αλλά ο λαμπρός χειρισμός των χρωμάτων και τα διακοσμητικά μοτίβα τόσο στις μορφές όσο και στο τοπίο παραπέμπουν στο γοτθικό στυλ, το οποίο φαίνεται ότι αγαπούσαν οι ευγενείς της εποχής, που του είχαν αναθέσει και τη δημιουργία του τριπτύχου.<ref name=brit/>