Πάολο Ουτσέλλο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κατά την περίοδο 1425 - 1430 ο Ουτσέλλο βρέθηκε στη [[Βενετία]], όπου δημιούργησε μωσαϊκά στην πρόσοψη της Βασιλικής του Αγίου Μάρκου.<ref name=aip/> Δυστυχώς από το εκεί έργο του δεν διασώθηκε τίποτε.<ref name=b1/>. Είναι πιθανό να επηρεάστηκε από τις (χαμένες πλέον) νωπογραφίες του [[Πιζανέλλο]] και του [[Τζεντίλε ντα Φαμπριάνο]] που διέθετε τότε το Ανάκτορο των Δόγηδων. Το 1431 ο Ουτσέλλο επιστρέφει στην Φλωρεντία, ενώ είναι πιθανόν πριν την επιστροφή του να επισκέφθηκε τη [[Ρώμη]] συντροφιά με τον Ντονατέλλο και, πιθανώς, και με τον Μαζολίνο ντα Πανικάλε (Masolino da Panicale)<ref name=aip/>. Σύμφωνα με εικασίες, που συνέλεξε ο Μαρτίνος Ε' σχετικά με ανθρώπους της τέχνης της εποχής, είναι πιθανό να συνεργάστηκε με τον Μαζολίνο στον κύκλο των εικόνων ''Uomini illustri'' (επιφανείς άνθρωποι) στο Ανάκτορο Ορσίνι. Ούτε από αυτό τον κύκλο έχει διασωθεί κάτι.

[[File:Paolo Uccello 006.jpg|right|thumb|200px|Οι ''Ιστορίες από τη Γένεση'' στο "Πράσινο περιστύλιο"]]

 

Το 1436 ο Ουτσέλλο ζωγράφισε στον Καθεδρικό ναό της Φλωρεντίας (''Santa Maria del Fiore'') ένα από τα σημαντικότερα έργα του, τον «έφιππο Σερ Τζων Χώκγουντ» (αγγλ. Sir John Hawkwood, οι Ιταλοί τον αποκαλούσαν Giovanni Acuto), Άγγλο μισθοφόρο και διοικητή των στρατευμάτων της πόλης κατά τα τέλη του 14ου αιώνα. Ο Χώκγουντ, γεννημένος στο Χέντινχαμ (Hedingham) του [[Έσσεξ]] αναφέρεται ότι είχε διακριθεί στις μάχες του Κρεσύ και του Πουατιέ και ο βασιλιάς της Αγγλίας τον είχε χρίσει Ιππότη. Το 1360, επικεφαλής μιας ομάδας μισθοφόρων, έφθασε στην [[Ιταλία]] και αρχικά μπήκε στην υπηρεσία της [[Πίζα]]ς για να καταλήξει τελικά διοικητής των φλωρεντινών στρατευμάτων.<ref name=abc/>

Σημαντικότατο έργο του Ουτσέλλο είναι, επίσης, η «Μάχη του Σαν Ρομάνο», ο οποίος ζωγραφίστηκε κατά την περίοδο 1435 - 1440, αν και ορισμένοι ιστορικοί τοποθετούν τη χρονολογία δημιουργίας του το 1450-56. Ο πίνακας, που αρχικά αποτελούσε τρίπτυχο, αρχικά πιστευόταν ότι δημιουργήθηκε κατά παραγγελία της οικογενείας των Μεδίκων, και συγκεκριμένα του Κόζιμο του Πρεσβύτερου (Cosimo il Vecchio) στο ανάκτορο του οποίου αναρτήθηκε μετά την ολοκλήρωσή του.<ref name=b1/> Σύμφωνα όμως με νεότερες έρευνες, η παραγγελία δεν έγινε από τον Κόζιμο αλλά από τον Λεονάρντο Μπαρτολίνι Σαλιμπένι (Leonardo Bartolini Salimbeni, 1404 - 1479) ο οποίος διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην εκκίνηση των εχθροπραξιών με τη Σιένα.<ref name=louvre>[http://cartelen.louvre.fr/cartelen/visite?srv=car_not_frame&idNotice=1199&langue=fr Musee du Louvre: Atlas database of exhibits]</ref> Αρχικά είχε νομισθεί ότι απεικόνιζε τη μάχη του Σαντ' Εγκίντιο (Sant' Egidio) που έγινε το 1416, αλλά ύστερα από ενδελεχείς μελέτες διαπιστώθηκε ότι πρόκειται για τη μάχη του Σαν Ρομάνο, που έγινε το 1432 και οδήγησε σε νίκη των φλωρεντινών στρατευμάτων, υπό την ηγεσία του Νικολό ντα Τολεντίνο (Niccolò da Tolentino) απέναντι στη [[Σιένα]]. Τα τρία στελέχη του τριπτύχου σήμερα δεν βρίσκονται μαζί: Το ένα εκτίθεται στο [[Ουφίτσι|Γκαλερία Ουφίτσι]] της Φλωρεντίας (το κεντρικό, στο οποίο απεικονίζεται και ο ντα Τολεντίνο)<ref name=hugh>[http://www.carnesecchi.eu/Hugh_Hudson3.pdf Hugh Hudson, ''Paolo Uccello ab ovo'' {{pdf}}]</ref>, το άλλο στην [[Εθνική Πινακοθήκη Λονδίνου|Εθνική Πινακοθήκη]] στο [[Λονδίνο]] και το τρίτο, που ολοκληρώθηκε το 1440, στο [[Μουσείο του Λούβρου]].<ref name=uf/> Το τελευταίο αυτό αποκτήθηκε μέσω της Συλλογής ''Campana'' το 1863 και εκτίθεται στην πτέρυγα ''Denon'' του 1ου ορόφου, στο ''Salon Carre'' ενώ φαίνεται ότι και τα τρία τμήματα του τριπτύχου τα είχε τελικά αποκτήσει ο Λορέντσο των Μεδίκων, που τα ανάρτησε στο ανάκτορό του.<ref name=louvre/> Ο πίνακας διαθέτει αναγεννησιακά στοιχεία, όπως η "αγαλματώδης" απεικόνιση των μορφών και η προοπτική, αλλά ο λαμπρός χειρισμός των χρωμάτων και τα διακοσμητικά μοτίβα τόσο στις μορφές όσο και στο τοπίο παραπέμπουν στο γοτθικό στυλ, το οποίο φαίνεται ότι αγαπούσαν οι ευγενείς της εποχής, που του είχαν αναθέσει και τη δημιουργία του τριπτύχου.<ref name=brit/>

 

 

 

 

==Παραπομπές==