Ο φεμινισμός στις μέρες μας, φαντάζει για πολλούς νικητής μιας αδυσώπητης μάχης.Μέχρι ποιό όμως βαθμό, μπορούμε να πειστούμε για κάτι τέτοιο, σε μια εποχή που παρατηρείται άγριος θάνατος πολλών γυναικών είτε απο ξυλοδαρμό, είτε από ένδεια ή ανεργία?Ακόμα κατατοπιστικότερα τα στοιχεία που καταφθάνουν από τον εργασιακό τομέα. Πιο συγκεκριμένα , οι αμοιβές γυναικών για παρόχή εργασίας εξακολουθούν, ως επί τωτο πλείστωπλείστον, να κυμαίνονται σε χαμηλότερα επίπεδα από αυτές των ανδρών. Ας μην ξεχνάμε, ότι ακόμα οι δουλειές του σπιτιού παραμένουν γυναικεία υπόθεση και πως τόσα χρόνια μέτα την πυροδότηση του φεμινιστικού κινήματος, τείθεταιτίθεται ξανά και ξανά το ζήτημα του αν αποτελούν εργασία οι δουλείες του σπιτιού... Αναμφισβήτητα, πολλοί από τους στόχους που έθεσε στις απαρχές του το συγκεκριμένο κινημα έχουν επιτευχθεί και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία.Το πρόβλημα όμως, εντοπίζεται στο κατά πόσο έχουμε την δυνατότητα να χρησιμοποιούμε τον όρο "επιτυχία", όταν μας παρουσιάζονται δεδομένα όπως τα παραπάνω! Όταν σε πολιτισμούς του εικοστού πρώτου αιώνα, γυναίκες κυκλοφορούν με μισοκαλυμμένα πρόσωπα και ανησυχούν για τις ενοχλήσεις και τα υβριστικά σχόλια άλλων τα οποία πρέπει να αποφεύγουν, καθώς απαγορεύεται να δεχθούν! Και όλα αυτά στο βωμό μιας θρησκείας!
