Κωνσταντίνος Λάσκαρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γεννήθηκε στην [[Αθήνα]] τον Μάιο του 1918. Σπούδασε νομικά στο [[Πανεπιστήμιο Αθηνών]] από το οποίο και αποφοίτησε το 1940. Στη διάρκεια της κατοχής που ακολούθησε εντάχθηκε στη βρετανική ομάδα δολιοφθορών. Μετά τη σύλληψή του όμως κατάφερε να δραπετεύσει και να καταφύγει στη [[Μέση Ανατολή]] όπου και υπηρέτησε ως υπαξιωματικός στις εκεί ελληνικές ένοπλες δυνάμεις με τις οποίες και επέστρεψε στην Ελλάδα μετά την απελευθέρωση.<br />

Στη δεκαετία του [[1950]] φέρεται ν΄ ασχολήθηκε με την εργατική νομοθεσία και το εργατικό κίνημα χωρίς να έχει καταγραφεί κάποια ιδιαίτερη δράση. Το [[1963]] εντοπίζεται ως καθηγητής [[Εργατικό Δίκαιο|εργατικού δικαίου]] και οργάνωσης στη Σχολή Επιμόρφωσης Ανωτέρων Αξιωματικών της τότε [[Ελληνική Βασιλική Χωροφυλακή|Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής]], θέση που διατήρησε μέχρι το [[1967]]. Λίγες ημέρες μετά την εγκαθίδρυση της δικτατορίας στην Ελλάδα, τον Απρίλιο του 1967, ίδρυσε μαζί με άλλους εργατική οργάνωση με σκοπό να συμβάλει στην αποκατάσταση της δημοκρατίας<ref>Ίσως να πρόκειται για την οργάνωση [[Αντιδικτατορικό Εργατικό Μέτωπο]] (ΑΕΜ), που την ιδρυτική του διακήρυξη κυκλοφόρησε όμως τον Αύγουστο του 1967. Δεν έγινε δυνατή η διασταύρωση, αν ανήκε σ΄ αυτήν την ομάδα.</ref>.

Στα τέλη του Ιουλίου του 1974, όταν συγκλήθηκε από τον νεοδιορισμένο πρωθυπουργό [[Κωνσταντίνος Καραμανλής|Κ. Καραμανλή]] η λεγόμενη [[Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας 1974]] ο Κ. Λάσκαρης διορίστηκε απευθείας υπουργός Απασχολήσεως<ref>Ο Κ. Λάσκαρης δεν φέρεται να είχε προγενέστερη πολιτική δράση, παρά ταύτα ποτέ δεν έγινε γνωστό από ποιόν προτάθηκε τότε για ανάληψη υπουργείου.</ref>. Στη συνέχεια στις εκλογές που ακολούθησαν εξελέγη βουλευτής Β΄ Περιφέρειας Αθηνών με το κόμμα της [[ΝΔ]] όπου και ανέλαβε στη [[Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1974]] και πάλι υπουργός Απασχόλησης (21.11.1974 - 28.11.1977).<br />

Ο Κ. Λάσκαρης είχε κάνει αρκετές μελέτες σε θέματα εργατοοικονομικής πολιτικής. Πραγματοποίησε πολλές επισκέψεις κατόπιν πρόσκλησης του αμερικανικού και βρετανικού υπουργείου Εξωτερικών της γιουγκοσλαβικής κυβέρνησης αλλά και του [[ΝΑΤΟ]] και της [[ΕΟΚ]], στις [[ΗΠΑ]], [[Αγγλία|Μ. Βρετανία]], [[Γαλλία]], [[Γιουγκοσλαβία]] και [[Βέλγιο]]. Είχε διατελέσει επί εννέα χρόνια σύμβουλος του [[ΟΟΣΑ]] στο [[Παρίσι]] και επί τρία χρόνια μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Εργατικού Συμβουλίου της ΕΟΚ. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Ελληνικού Συλλόγου του ΝΑΤΟ καθώς και του Ευρωπαϊκού Κινήματος, αρχηγός της ελληνικής αντιπροσωπείας στις παγκόσμιες διασκέψεις τουτης [[Διεθνής Οργάνωση Εργασίας|Διεθνούς ΟργανισμούΟργάνωσης Εργασίας]] (1975, 1976 και 1977), καθώς και αντιπρόεδρος της διάσκεψης τουτων υπουργών Εργασίας των κρατών μελών του ΟΟΣΑ στη σύνοδο του 1976. ΜιλούσεΟ Κ. Λάσκαρης μιλούσε επίσης αγγλικά και γαλλικά και ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών.