Τράπεζα Πάγου Ρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
 
Η Τράπεζα Πάγου Ρος εκτείνεται γεωγραφικά μεταξύ των νοτίων παραλλήλων [[γεωγραφικό πλάτος|γεωγραφικού πλάτους]] 78° και 85° (Νότιο) και δυτικών μεσημβρινών [[γεωγραφικό μήκος|γεωγραφικού μήκους]] 155° έως 160°(Δυτικό). Το πάχος της υπολογίζεται στα 330 μέτρα με ελάχιστο πλάτος τα 800 χλμ. εκτεινόμενη σε βάθος περίπου 1000 χλμ. στο εσωτερικό της Ανταρκτικής, προσδίδοντας μια εικόνα της έκτασης της [[Γαλλία]]ς.<br />
Η Τράπεζα Πάγου Ρος που φαντάζει από μακριά σαν ένα κατάλευκο απόκρημνο οροπέδιο, το ύψος του οποίου από τη θάλασσα φθάνει τα 50 μέτρα, ενώ το 90% της μάζας του βρίσκεται υπό τη θάλασσα, και τροφοδοτείται από πολλούς [[παγετώνας|παγετώνες]] της Ανταρκτικής ηπείρου σημαντικότερος των οποίων είναι ο παγετώνας Μπυρτ.
 
Πρώτος που ανακάλυψε (είδε) την Τράπεζα Πάγου Ρος ήταν ο Άγγλος αξιωματικός και εξερευνητής του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού [[Τζέιμς Κλαρκ Ρος]] στις [[28 Ιανουαρίου]] του [[1841]] που εξερευνούσε την περιοχή ως αρχηγός αποστολής με δύο πλοία που έφεραν τα ελληνικά ονόματα Έρεβος και Τρόμος και ο οποίος χαρτογράφησε όλο το μέτωπο της Τράπεζας. Αν και ο ίδιος ονόμασε αυτήν αρχικά "Βικτώρια" προς τιμή της τότε Βασίλισσας της Αγγλίας τελικά καθιερώθηκε με το όνομά του. Έκτοτε γενόμενος ο όγκος αυτός το μέσον προσέγγισης του Νοτίου Πόλου ακολούθησαν πολλοί άλλοι ονομαστοί εξερευνητές όπως ο Ρ. Σκοτ (1911-1912), ο Ρ. Αμούντσεν (1911), ο Ρ. Μπυρτ (1928-1941), η ιστορική επιχείρηση Χάι Τζάμπ (1946-1947) ως και το Διεθνές Γεωφυσικό Έτος (1955-1957).