Λαγωός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: sr:Зец (сазвежђе) |
Xqbot (συζήτηση | συνεισφορές) μ r2.7.3) (Ρομπότ: Τροποποίηση: sk:Zajac (súhvezdie); διακοσμητικές αλλαγές |
||
Γραμμή 3:
! colspan="2" style="background-color: silver; font-size: larger;" | Λαγωός
|-
| colspan="2" style="text-align: center; font-size: smaller;" | [[
|-
! [[Συντομογραφία]]
Γραμμή 15:
|-
! [[Έκταση]]
|290,3 τετ. μοίρες (0,704 %)<br />[[Κατάλογος αστερισμών κατά έκταση|Κατάταξη 51ος]]
|-
! style="white-space: nowrap;" | Αριθμός άστρων<br />([[φαινόμενο μέγεθος|μέγεθος]] ≤ 6,5)
| 73
|-
| colspan="2" style="text-align: center;" |Πλήρως ορατός σε γεωγραφικά πλάτη μεταξύ <br />62°N - 90°S
|}
'''Λαγωός''' ([[Λατινικά]]: '''Lepus''', [[συντομογραφία]]: '''Lep''') είναι [[αστερισμός]] που σημειώθηκε στην [[αρχαιότητα]] από τον [[Κλαύδιος Πτολεμαίος|Πτολεμαίο]]
Είναι νότιος αστερισμός και συνορεύει με τους αστερισμούς [[Ωρίων (αστερισμός)|Ωρίωνα]], [[Ηριδανός|Ηριδανό]], [[Γλυφείον]], [[Περιστερά]], [[Κύων Μέγας|Μέγα Κύνα]] και [[Μονόκερως (αστερισμός)|Μονόκερω]]. Παρά το γεγονός ότι βρίσκεται ολόκληρος στο νότιο ημισφαίριο της ουράνιας σφαίρας, ο Λαγωός είναι [[Αμφιφανής αστερισμός|αμφιφανής]] στην [[Ελλάδα]], δηλαδή είναι ορατός στο σύνολό του από την Ελλάδα τις νύκτες του χειμώνα.
== Ονομασίες και ιστορία ==
Ο [[Άρατος ο Σολεύς|Άρατος]] χαρακτηρίζει τους λίγους και σχετικώς αμυδρούς αστέρες του ως '''''«γλαυκούς»'''''. Αναπαριστά έναν [[λαγός|λαγό]], αιτιολογημένα ως κάτω από τον κυνηγό Ωρίωνα, καθώς γράφει και ο [[Τζιοβάνι Ριτσιόλι|Riccioli]].
Οι αρχαίοι Έλληνες και Ρωμαίοι δεν είχαν άλλες ονομασίες, και απλώς προσέθεταν και κατάλληλα επίθετα, π.χ.: '''δασύπους, levipes''' («ελαφροπόδαρος»), '''velox''' (γρήγορος), κλπ..
Γραμμή 47:
Ο λαγός (πρώιμη μετενσάρκωση του Βούδα), όντας συντροφιά με τον πίθηκο και την αλεπού, δέχθηκε την ικεσία του θεού Ίντρα, μεταμφιεσμένου σε ζητιάνο, που για να δοκιμάσει τη φιλανθρωπία τους τους ζήτησε φαγητό. Τα ζώα αναζήτησαν φαΐ, και μόνο ο λαγός απέτυχε να φέρει. Αλλά για να μη υστερήσει στο καθήκον προς τον ξένο, μάζεψε και άναψε μια φωτιά και έριξε τον εαυτό του μέσα σε αυτή προσφέροντάς τον για δείπνο προς τον θεό. Ο Ίντρα τον αντάμειψε τοποθετώντας τον στη Σελήνη, όπου τον βλέπουμε σήμερα.
== Οι φωτεινότεροι αστέρες ==
Ο Γκουλντ απέδιδε στον Λαγωό 103 αστέρες μέχρι έβδομου μεγέθους.
Γραμμή 62:
* Ο '''μ''' έχει φαιν.μέγεθος 3,31 και φασμ.τύπο B9 IIIp (ιδιόμορφο, με έντονες [[φασματικές γραμμές]] [[υδράργυρος|Hg]] και [[μαγγάνιο|Mn]]).
== Λοιπά αξιοσημείωτα στον αστερισμό ==
- Ο [[μεταβλητός αστέρας]] '''R Λαγωού (R Leporis)''', ορατός και με γυμνό μάτι στο μέγιστο της λαμπρότητάς του (φαιν.μέγεθος από 5,5 ως 11,7), είναι γνωστός ως ο '''«Πορφυρός Αστέρας του Hind» ("Hind's Crimson Star")''', μεταβλητός τύπου Mira με περίοδο 427 ημέρες, ένα από τα ερυθρότερα άστρα στον ουρανό με [[δείκτης χρώματος (Αστρονομία)|δείκτη χρώματος]] (B-V) = 5,5.
Γραμμή 122:
[[sah:Куобах (сулустар бөлөхтөрө)]]
[[sh:Zec (zviježđe)]]
[[sk:
[[sr:Зец (сазвежђе)]]
[[sv:Haren (stjärnbild)]]
|