Κεραμικά πλακάκια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
MerlIwBot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Ρομπότ: Προσθήκη: tr:Karo
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 7:
Τον 15ο αιώνα πλακάκια με κέντρο παραγωγής την [[Σεβίλη]] εξάγονταν στην Βρετανία και στην Ιταλία. Στην Ιταλία διασώζονται και σήμερα κτίρια στη [[Νάπολη]] και [[Γένοβα]] διακοσμημένα με κεραμικά της Σεβίλης. Το [[1840]] αναφέρεται η ευρεία χρήση τους στην πλακόστρωση δαπέδων σπιτιών στην νότιο Ισπανία με κέντρο κατασκευής τους την [[Ανδαλουσία]] και για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε μηχανικός τρόπος. Το [[1888]] παρουσιάστηκαν στην διεθνή έκθεση της [[Βαρκελώνη|Βαρκελώνης]].
 
Το [[1980]] στην Ιταλία εμφανίστηκε μια νέα μέθοδος κατασκευής και ψησίματος, η ''monocottura'' όπως λέγεται, που έφερε επανάσταση στο χώρο. Με την μέθοδο αυτή ο άργιλος και ο πηλός ψήνονταν μαζί ταυτόχρονα μειώνοντας τον χρόνο παρασκευής και κάνοντας τα ποιοπιο ανθεκτικά. Επίσης μειώθηκε το κόστος παραγωγής και κατασκευής δίνοντας την δυνατότητα για πώλησης τους σε πιο προσιτές τιμές .
 
Τα πρώτα πλακάκια ήταν ζωγραφισμένα στο χέρι, κατασκευάζονταν από πηλό και ψήνονταν στο ήλιο ή ψήνονταν σε φωτιά και κόβονταν επίσης με το χέρι.