Γουλιέλμο Μαρκόνι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Xqbot (συζήτηση | συνεισφορές) μ r2.7.3) (Ρομπότ: Τροποποίηση: lij:Ghigermo Marcon; διακοσμητικές αλλαγές |
||
Γραμμή 2:
Ο '''Γουλιέλμο Μαρκόνι''' (''Guglielmo Marconi'', [[25 Απριλίου]] [[1874]] - [[20 Ιουλίου]] [[1937]]) ήταν [[Ιταλία|Ιταλός]] εφευρέτης, γνωστός ως ο πατέρας της εκπομπής [[ραδιοκύματα|ραδιοκυμάτων]] σε μεγάλη απόσταση <ref>[http://ieeexplore.ieee.org/Xplore/login.jsp?reload=true&url=http://ieeexplore.ieee.org/iel5/4137114/4137241/04137304.pdf%3Farnumber%3D4137304&authDecision=-203 Institute of Electrical and Electronics Engineers: Guglielmo Marconi - The father of long distance radio communication - An engineer's tribute]</ref> και για την ανάπτυξη του Νόμου του Μαρκόνι και ενός ραδιοτηλεγραφικού συστήματος. Ο Μαρκόνι συχνά πιστώνεται ως ο εφευρέτης του ραδιοφώνου και το [[1909]] μοιράστηκε το [[Βραβείο Νόμπελ Φυσικής]] με τον [[Καρλ Φέρντιναντ Μπράουν]] για τη συμβολή τους στην ανάπτυξη της ασύρματης [[Τηλεγραφία|τηλεγραφίας]]<ref>[http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/physics/laureates/1909/marconi-bio.html Επίσημη ιστοσελίδα Βραβείων Νόμπελ: The Nobel Prize in Physics 1909]</ref>.
== Βιογραφία ==
Ο μαρκήσιος Γουλιέλμο Μαρκόνι γεννήθηκε στη [[Μπολόνια]] της Ιταλίας, στις 25 Απριλίου 1874, από πατέρα Ιταλό (τον Τζιουζέπε Μαρκόνι) και μητέρα [[Ιρλανδία|Ιρλανδέζα]] (την Άννι Τζέιμσον). Η οικονομική ευμάρεια του πατέρα του επέτρεψε στον νεαρό Γουλιέλμο να κάνει ιδιωτικές σπουδές στη Μπολόνια, στη [[Φλωρεντία]] και αργότερα στο [[Λιβόρνο]]. Ως παιδί δεν τα πήγαινε καλά στο σχολείο<ref>Robert McHenry, "''Guglielmo Marconi''", Encyclopaedia Britannica (1993)</ref>. Όμως έδειξε ξεχωριστό ενδιαφέρον για τις φυσικές επιστήμες και ιδιαίτερα για τις έρευνες πάνω στον [[Ηλεκτρισμός|ηλεκτρισμό]], πειραματιζόμενος στην κατασκευή μίας συσκευής που θα μετέτρεπε τα [[ηλεκτρομαγνητισμός|ηλεκτρομαγνητικά κύματα]] σε [[ηλεκτρική ενέργεια]].
Ο Μαρκόνι διάβασε με πολύ ενδιαφέρον τις θεωρίες του [[Τζέιμς Κλερκ Μάξγουελ]] ότι υπήρχαν [[Ηλεκτρομαγνητικό κύμα|ηλεκτρομαγνητικά κύματα]], γεγονός που επιβεβαίωσαν αργότερα, το [[1887]], οι έρευνες του διάσημου [[Γερμανία|Γερμανού]] φυσικού [[Χάινριχ Χερτζ]], που πραγματοποίησε σειρά από σχετικά πειράματα στην [[Καρλσρούη]]. Εκείνη την εποχή ο Μαρκόνι ήταν μαθητής του Ιταλού επιστήμονα Αουγκούστο Ρίγκι, καθηγητή της φυσικής στο [[Πανεπιστήμιο της Μπολόνια]]. Ο Μαρκόνι -όπως έλεγε αργότερα- έκανε τότε τη σκέψη ότι δεν θα περνούσε πολύς καιρός και τα κύματα αυτά θα προίκιζαν την ανθρωπότητα με ένα καινούργιο και ισχυρό μέσο επικοινωνίας.
Έτσι, το [[1895]], σε ηλικία 21 ετών, άρχισε στη Μπολόνια τα [[Πείραμα|πειράματά]] του στην ασύρματη τηλεγραφία. Ο Μαρκόνι δεν ανακάλυψε καμία νέα ή επαναστατική αρχή στο σύστημα ασύρματης τηλεγραφίας αλλά περισσότερο συναρμολόγησε και βελτίωσε μία σειρά από παράγοντες, που ενοποίησε και προσάρμοσε στο δικό του σύστημα<ref>H. S. Williams & E. H. Williams, [http://books.google.com/books?vid=06W82x_i0PiNVhgY4to&id=ti8KAAAAIAAJ Every-day science] σελ.54, Νέα Υόρκη: Goodhue Company (1910)</ref>. Κατασκευάζοντας και θέτοντας σε λειτουργία απλές συσκευές αποτελούμενες από επαγωγικά πηνία και πρόχειρους αναμεταδότες, ο Μαρκόνι σημείωσε επιτυχία από την αρχή. Η πρωτόγονη συσκευή του αποτελείτο από ένα σύρμα επαγωγής και από ένα κλειδί του [[Κώδικας Μορς|Μορς]] που έδινε σήματα. Ο πομπός του ήταν ένα συνεχώς διακοπτόμενο κύκλωμα, που παρήγε σπινθήρες, σαν αυτό δηλαδή που χρησιμοποιούσε ο καθηγητής του, Αουγκούστο Ρίγκι, ενώ ο δέκτης του ήταν μία βελτιωμένη έκδοση του δέκτη του Εντουάρ Μπρανλύ, το τοπικό κύκλωμα του οποίου κλεινόταν από έναν διακόπτη.
Γραμμή 19:
Το [[1900]], ο [[Αλέξανδρος Ποπόφ]] δήλωσε ότι: "''...η εκπομπή και η λήψη σημάτων από τον Μαρκόνι μέσω ηλεκτρικών ταλαντώσεων δεν ήταν κάτι καινούργιο. Στην [[Αμερική]], ο διάσημος μηχανικός [[Νίκολα Τέσλα]] πραγματοποίησε τα ίδια πειράματα το [[1893]].''".
[[
Τον Οκτώβριο του 1900 ο Μαρκόνι έκανε στην [[Κορνουάλη]] την εγκατάσταση του πρώτου σταθμού ασυρμάτου μεγάλων αποστάσεων. Οι κεραίες του είχαν ύψος 70 μέτρα, όμως επειδή μία ανεμοθύελλα τις έσπασε, αναγκάστηκε να τις κατεβάσει 10 μέτρα χαμηλότερα. Έπειτα από τον σταθμό εκπομπής ήρθε η σειρά του σταθμού λήψεως, πέραν του Ατλαντικού. Πράγματι ο Μαρκόνι εγκατέστησε έναν τέτοιο σταθμό στη [[Νέα Γη]]. Οι κεραίες του, με τη βοήθεια χαρταετών, έφταναν στο ύψος των 140 μέτρων. Έτσι, τον Δεκέμβριο του [[1901]], από την Κορνουάλη μετέδωσε στη Νέα Γη μία σειρά από σήματα. Με την πρώτη προσπάθεια ο Μαρκόνι είχε γεφυρώσει τον Ατλαντικό<ref>Μία λεπτομερής τεχνική ανασκόπηση του πρώιμου υπερατλαντικού έργου του Μαρκόνι υπάρχει στο άρθρο του John S. Belrose [http://www.ieee.ca/millennium/radio/radio_differences.html "Fessenden and Marconi: Their Differing Technologies and Transatlantic Experiments During the First Decade of this Century"] (1995)</ref>. Όταν μαθεύτηκε το νέο, ο [[Νίκολα Τέσλα]], ανταγωνιστής του Μαρκόνι στις υπερατλαντικές μεταδόσεις σημάτων, δήλωσε: "''Ο Μαρκόνι είναι καλός συνάδελφος. Αφήστε τον να συνεχίσει. Χρησιμοποιεί δεκαεπτά από τις πατέντες μου''"<ref>Margaret Cheney, "''Tesla, Man Out of Time''", Νιου Τζέρσεϊ: Prentice-Hall Inc. (1981)</ref><ref>Margaret Cheney και Robert Uth, "''Tesla: Master of Lightning''", Barnes & Noble (1999)</ref><ref>[http://www.dtic.upf.edu/~alozano/innovation/ Angel Logano "''The Hall of Innovation''"]</ref>.
Γραμμή 28:
Το [[1909]], ο Γουλιέλμο Μαρκόνι και ο [[Καρλ Φέρντιναντ Μπράουν]] βραβεύτηκαν με [[Βραβείο Νόμπελ Φυσικής|Νόμπελ Φυσικής]] για τη συμβολή τους στην ανάπτυξη της ασύρματης τηλεγραφίας. Εντούτοις, επειδή ο Μαρκόνι δεν διέθετε πανεπιστημιακούς τίτλους σπουδών, συνήθιζε να λέει σεμνά για τον εαυτό του ότι είναι πάντα ένας ερασιτέχνης.
Τρία χρόνια αργότερα, η εφεύρεση του Μαρκόνι αποδείχθηκε σωτήρια για τους επιζώντες από το ναυάγιο του [[Τιτανικός|Τιτανικού]]. Οι δύο χειριστές ασυρμάτου στο υπερωκεάνιο, ο Τζακ Φίλιπς και ο Χάρολντ Μπράιντ, δεν ήταν υπάλληλοι της White Star Line αλλά της Marconi International Marine Communication Company. Κατά τη διάρκεια που ο Τιτανικός βυθιζόταν, οι δύο ασυρματιστές εργάστηκαν ακούραστα μέχρι την τελευταία στιγμή στέλνοντας μηνύματα σε άλλα πλοία ζητώντας τη συνδρομή τους στη διάσωση των επιβατών και του πληρώματος. Χάρις στις ακατάπαυστες προσπάθειές τους, οι επιζώντες περισυλλέχτηκαν από το RMS Carpathia. Από τους δυο ασυρματιστές μόνο ο Χέραντ Μπράιντ διασώθηκε και, παρόλο που ήταν τραυματισμένος, βοήθησε τον ασυρματιστή του Carpathia να μεταδώσουν τη λίστα των επιβατών καθώς και προσωπικά μηνύματα<ref>John P. Eaton & Charles A. Haas "''Titanic - Triumph and Tragedy, A Chronicle in Words and Pictures''" (1994)</ref>. Επίσης υπάλληλος της εταιρείας του Μαρκόνι ήταν ο [[Δαβίδ Σαρνόφ]], το μοναδικό πρόσωπο που μέσω της ασύρματης τεχνολογίας έλαβε τα ονόματα των επιζώντων αμέσως μετά την καταστροφή. Αναφέρεται ότι ο Σαρνόφ ήταν σε διαρκή επικοινωνία με το Carpathia επί 72 ώρες<ref>Edward A. Herron, "''Miracle of the Air Waves: A History of Radio''", Messner (1969) ISBN 0671320793</ref>, αν και η συμμετοχή του έχει αμφισβητηθεί από ορισμένους σύγχρονους ιστορικούς. Όταν το Carpathia ελλιμενίστηκε στη [[Νέα Υόρκη]], ο Μαρκόνι ανέβηκε στο κατάστρωμα μ' ένα δημοσιογράφο των [[The New York Times|New York Times]] για να μιλήσει με τον Μπράιντ, τον επιζώντα ασυρματιστή. Στις [[18 Ιουνίου]] [[1912]], ο Μαρκόνι κατέθεσε στο Δικαστήριο για το ναυάγιο του Τιτανικού δίνοντας στοιχεία που αφορούσαν τη λειτουργία της θαλάσσιας τηλεγραφίας και τις διαδικασίες σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης<ref>Court of Inquiry Loss of the S.S. Titanic 1912</ref>.
Το [[1919]], στο σταθμό του στο Κλίφντεν, ο Μαρκόνι έλαβε ένα μήνυμα από το [[Μπουένος Άιρες]], από απόσταση δηλαδή μεγαλύτερη των 9.000 χιλιομέτρων, ενώ την ίδια χρονιά η εταιρία του ίδρυσε τον πρώτο ραδιοσταθμό του κόσμου. Έτσι άρχισε από την Κορνουάλη μία σειρά από δοκιμαστικές εκπομπές σε βραχέα κύματα. Το [[1923]], ο Μαρκόνι έκανε με τη θαλαμηγό του ένα ταξίδι στις Δυτικές Ινδίες λαμβάνοντας συνεχώς από την Κορνουάλη μηνύματα σε βραχέα κύματα.
Γραμμή 36:
Στις [[12 Φεβρουαρίου]] [[1931]], ο Μαρκόνι έκανε την εισαγωγή στην πρώτη ραδιοφωνική εκπομπή από [[Πάπας|Πάπα]], του Πίου ΙΑ', ανακοινώνοντας από το μικρόφωνο: "''Με τη βοήθεια του Θεού, ο οποίος διαθέτει τόσες πολλές μυστηριώδεις δυνάμεις της φύσης στη διάθεση του ανθρώπου, είχα τη δυνατότητα να προετοιμάσω αυτό το μέσο που θα δώσει στους πιστούς όλου του κόσμου τη χαρά να ακούσουν τη φωνή του Άγιου Πατέρα''"<ref>[http://catholicism.org/80-years-of-vatican-radio-pope-pius-xi-and-marconi-and-father-jozef-murgas.html 80 Years of Vatican Radio, Pope Pius XI and Marconi . . . and Father Jozef Murgas?] Saint Benedict Center</ref>.
Το [[1932]] ο Μαρκόνι εγκατέστησε ένα πρόδρομο σύστημα κινητού τηλεφώνου ανάμεσα στην πόλη του [[Βατικανό|Βατικανού]] και στο ανάκτορο Καστέλ Γκαντόλφο, ώστε να μπορούν οι καρδινάλιοι να επικοινωνούν άμεσα με την κατοικία του πάπα.
Η μεγαλοφυία του Μαρκόνι φάνηκε πολύ χρήσιμη στην ανθρωπότητα και όταν ο μεγάλος εφευρέτης πέθανε στη [[Ρώμη]], στις 20 Ιουλίου 1937, έφυγε από τη ζωή γεμάτος δόξα και τιμές.
Γραμμή 43:
Αν και ο Μαρκόνι θεωρήθηκε ευρέως ως ο εφευρέτης του ραδιοφώνου, το γεγονός αμφισβητήθηκε από πολλούς επιστήμονες, καθώς το σύνολο σχεδόν των πατεντών που είχε χρησιμοποιήσει ήταν του [[Νίκολα Τέσλα]]. Προκλήθηκαν έντονες διαμάχες και η υπόθεση κατέληξε το [[1943]] στο Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο και δικαίωσε τον Τέσλα<ref>[http://www.radiomarconi.com/marconi/popov/sentenza.html U.S. Supreme Court, "Marconi Wireless Telegraph co. of America v. United States]</ref><ref>"''Η παραγνωρισμένη ιδιοφυία του Νίκολα Τέσλα''", περιοδικό "Φαινόμενα" της εφημερίδας Ελεύθερος Τύπος</ref>.
== Προσωπική ζωή ==
Ο Γουλιέλμο Μαρκόνι παντρεύτηκε δύο φορές. Από την πρώτη του σύζυγο απέκτησε τρεις κόρες και από τη δεύτερη άλλη μία. Στο δεύτερο γάμο του, τον Ιούνιο του [[1927]], κουμπάρος του ήταν ο [[Μπενίτο Μουσολίνι]]<ref>George P. Oslin, "''The Story of Telecommunications''" σελ.294 (1992)</ref><ref>Degna Marconi, "''My Father, Marconi''", Guernica Editions (2001)</ref>.
Γραμμή 50:
Ο Μαρκόνι ήταν ενεργό μέλος του Ιταλικού Φασιστικού Κόμματος και [[Χριστιανική απολογητική|απολογητής]] της ιδεολογίας των φασιστών και των ενεργειών τους, όπως η επίθεση των ιταλικών δυνάμεων στην [[Αιθιοπία]].
== Τιμές και βραβεία ==
[[
* Το 1909, ο Μαρκόνι μοιράστηκε το [[Βραβείο Νόμπελ Φυσικής]] με τον [[Καρλ Φέρντιναντ Μπράουν]] για τη συμβολή τους στην ασύρματη τηλεγραφία.
* Το [[1918]] βραβεύτηκε με το Μετάλλιο του Φραγκλίνου από το Ινστιτούτο Φραγκλίνου.
* Το [[1924]] έγινε [[μαρκήσιος]] από τον βασιλιά της Ιταλίας, Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ'.
* Το [[1977]], ο Μαρκόνι εισήχθη στο National Broadcasters Hall of Fame<ref>[http://www.infoage.org/_CE/html/nbhf.html National Broadcasters Hall of Fame]</ref>.
* Το Radio Hall of Fame του Μουσείου Ραδιοτηλεοπτικών Επικοινωνικών στο [[Σικάγο]], εισήγαγε τον Μαρκόνι λίγο μετά τη θεσμοθέτηση των βραβείων του.
* Το [[2001]], κυκλοφόρησε ένα αναμνηστικό [[Μεγάλη Βρετανία|βρετανικό]] νόμισμα για την 100η επέτειο από την πρώτη ασύρματη επικοινωνία του Μαρκόνι.
* Το [[2009]] ο Μαρκόνι εισήχθη στο New Jersey Hall of Fame.
* Το 2009, η Ιταλία κυκλοφόρησε ένα αναμνηστικό νόμισμα των 5€ τιμώντας τα 100 χρόνια από τη βράβευση του Μαρκόνι με το Νόμπελ Φυσικής.
* Η [[Ολλανδία|Ολλανδική]] Ραδιοφωνική Ακαδημία απονέμει ετησίως τα βραβεία Μαρκόνι για τα εξαιρετικά ραδιοφωνικά προγράμματα, παρουσιαστές και σταθμούς.
* Η Εθνική Ένωση Εκφωνητών των Η.Π.Α. απονέμει ετησίως τα NAB Marconi Radio Awards για τα εξαιρετικά ραδιοφωνικά προγράμματα και σταθμούς.
* Στη Βασιλική της Σάντα Κρότσε στη Φλωρεντία, υπάρχει ταφικό μνημείο με προτομή του Μαρκόνι αν και τα λείψανά του βρίσκονται στο Σάσο, κοντά στη Μπολόνια.
* Τα πρώτα πειράματα του Μαρκόνι στην ασύρματη τηλεγραφία ήταν το αντικείμενο δύο ορόσημων του Ινστιτούτου Ηλεκτρολόγων και Ηλεκτρονικών Mηχανικών, ένα στην [[Ελβετία]] το [[2003]]<ref>[http://www.ieeeghn.org/wiki/index.php/Milestones:Marconi%27s_Early_Wireless_Experiments,_1895 Milestones:Marconi's Early Wireless Experiments, 1895]</ref> κι ένα στην Ιταλία το [[2011]]<ref>[http://www.ieeeghn.org/wiki/index.php/Milestones:List_of_IEEE_Milestones#Marconi.27s_Early_Experiments_in_Wireless_Telegraphy.2C_1895_Pontechio_Marconi.2C_Italy.2C_Dedicated_29_April_2011_--_IEEE_Italy_Section Milestones:List of IEEE Milestones]</ref>.
* Η πρώτη συλλογή αντικειμένων του Μαρκόνι ανήκε στην κατοχή της General Electric Company του Ηνωμένου Βασιλείου που αργότερα μετονομάστηκε σε Marconi και σε Marconi Corporation. Το Δεκέμβριο του [[2004]] η εκταταμένη Συλλογή Μαρκόνι, που εκτίθετο στο Ερευνητικό Κέντρο Μαρκόνι στο Τσέλμσφορντ ([[Έσσεξ]]), δόθηκε δωρεά από την εταιρία στο κράτος μέσω του [[Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης|Πανεπιστημίου της Οξφόρδης]]<ref>[http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/england/berkshire/4072929.stm BBC News: Marconi archives move to Oxford]</ref>. Η δωρεά περιελάμβανε τη βραβευμένη ιστοσελίδα MarconiCalling, πάνω από 250 φυσικά αντικείμενα και μία τεράστια συλλογή εγγράφων, βιβλίων, διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας κ.α. Τα αντικείμενα βρίσκονται τώρα στην κατοχή του Μουσείου Ιστορίας των Επιστημών<ref>[http://www.mhs.ox.ac.uk/marconi/collection/ Museum of History of Science: Marconi Collection]</ref> και τα έγγραφα στην κοντινή Μποντλιανή Βιβλιοθήκη<ref>[http://www.bodleian.ox.ac.uk/news/2008_nov_07 Bodleian Libraries: Catalogue of the Marconi Archive]</ref>.
* Στο Γκλέις Μπέι του Καναδά δημιουργήθηκε ο Εθνικός Ιστορικός Χώρος Μαρκόνι, ως φόρο τιμής στο όραμα του Μαρκόνι για την ανάπτυξη των ραδιοτηλεπικοινωνιών<ref>[http://www.pc.gc.ca/eng/lhn-nhs/ns/marconi/natcul.aspx Marconi National Historic Site of Canada]</ref>.
* Προς τιμήν του Μαρκόνι, το αεροδρόμιο της Μπολόνια ονομάζεται Guglielmo Marconi.
* Στη [[Ρώμη]] υπάρχει Πανεπιστήμιο Guglielmo Marconi.
* Υπάρχουν οδοί Μαρκόνι στη Μπολόνια, στη Ρώμη, στο Γκλέις Μπέι του Καναδά, στη [[Χάιφα]] του [[Ισραήλ]], στην [[Πόλη του Μεξικού]] και στο [[Χονγκ Κονγκ]], καθώς και λεωφόρος Μαρκόνι στο Σεντ Λούις ([[Μιζούρι (πολιτεία)|Μιζούρι, Η.Π.Α.]]), στο Κολόμπους ([[Οχάιο]]) και στο Σακραμέντο ([[Καλιφόρνια]]).
* Υπάρχει πλατεία Μαρκόνι στη [[Φιλαδέλφεια (ΗΠΑ)]], στο Τζόνστον του [[Ρόουντ Άιλαντ]] και στο Νιου Μπράνσγουϊκ του [[Νιού Τζέρσεϊ]], στο σημείο όπου βρισκόταν ασύρματος σταθμός του Μαρκόνι.
* Υπάρχει άγαλμα του Μαρκόνι στο [[Σαν Φρανσίσκο]] και μνημείο στο Σακραμέντο.
* Στο Μάρσαλ της [[Καλιφόρνια|Καλιφόρνιας]] υπάρχει το Συνεδριακό Κέντρο Μαρκόνι.
* Υπάρχει περιοχή Marconi Beach στη [[Μασαχουσέτη]], κοντά στο σημείο απ' όπου στάλθηκε το πρώτο υπερατλαντικό ασύρματο σήμα από τις Η.Π.Α. στην Αγγλία.
* Στην [[Αυστραλία]] υπάρχει ποδοσφαιρική ομάδα που λέγεται Marconi Stallions.
* Στην [[Αθήνα]] υπάρχει συνοικία Μαρκόνι στην περιοχή του Ελαιώνα<ref>[http://www.inath.gr/stiles/skepseis-gnwmes/393-o-elaionas-tonathinon Ο Ελαιώνας των Αθηνών]</ref>.
* Το όνομα του Μαρκόνι δόθηκε και σε ραδιοφωνικό σταθμό του [[Βόλος|Βόλου]] (Ράδιο Μαρκόνι 96.1)
== Αναφορές ==
* Στην ταινία "Ας Χορέψουμε" (Shall We Dance, 1937), η Τζίντζερ Ρότζερς ερμηνεύει το τραγούδι "They All Laughed" σε μουσική του [[Τζορτζ Γκέρσουιν]] και στίχους του Ίρα Γκέρσουιν, όπου ακούγεται ο στίχος "''They told Marconi wireless was a phony''".
* Το 1955 έκανε πρεμιέρα το θεατρικό έργο "Κληρονομήστε τον Άνεμο" (Inherit the Wind), στην πρώτη σκηνή του οποίου γίνεται αναφορά στον Μαρκόνι.
* Το 1979 έκανε πρεμιέρα το θεατρικό έργο "The Man From Mukinupin", όπου ένας χαρακτήρας φαντάζεται ότι επικοινωνεί με τον Μαρκόνι.
* Το [[1985]] ο Θανάσης Γκαϊφύλιας κυκλοφόρησε το τραγούδι "Για Τον Καββαδία", σε μουσική του ίδιου και στίχους του Αντώνη Παπαϊωάννου, όπου ακούγεται ο στίχος "''Με το μαρκόνι σου ‘στειλα ένα στερνό ραπόρτο''"<ref>Περιλαμβάνεται στο δίσκο του Θανάση Γκαϊφύλια "Φύλλο Πορείας"</ref>.
* Το 1985 οι Starship κυκλοφόρησαν το τραγούδι "We Built This City", όπου ακούγεται ο στίχος "''Marconi plays the mamba, listen to the radio''".
* Το 1991 το αμερικανικό συγκρότημα Tesla κυκλοφόρησε το τραγούδι "Edison's Medicine", όπου ακούγεται ο στίχος "''They'll sell you on Marconi, familiar, but a phony''".
* Το [[2007]] ο [[Αδελφοί Κατσιμίχα|Πάνος Κατσιμίχας]] κυκλοφόρησε το τραγούδι "Λευκό Πουλί", σε μουσική του ίδιου και στίχους του ίδιου και του Χαράλαμπου Χατζηνάκη, όπου ακούγεται ο στίχος "''για σένα Μαραμπού, Μαρκόνι Καββαδία''"<ref>Περιλαμβάνεται στο δίσκο του Πάνου Κατσιμίχα και του [[Μάνος Ξυδούς|Μάνου Ξυδούς]] "Μέχρι να πάρεις παγωτό, σε βρίσκει ο χειμώνας"</ref>.
== Σημειώσεις ==
{{reflist|2}}
== Πηγές ==
*Mary Joseph, [http://www.books.gr/ViewShopProduct.aspx?Id=5571470 "''Γουλιέλμο Μαρκόνι - Ιστορία Ζωής''"], Εκδόσεις ΚΑΛΟΚΑΘΗ (2009) ISBN 9789603963264
*Gordon Bussey, [http://www.amazon.co.uk/dp/0953896706 "''Marconi's Atlantic Leap''"], Marconi Communications (2000) ISBN 0-95389-670-6
Γραμμή 116:
*Jonathan Reed Winkler, ''[http://www.hup.harvard.edu/catalog/WINNEX.html "Nexus: Strategic Communications and American Security in World War I"]'', Κέμπριτζ, Μασαχουσέτη (2008). Απολογισμός της αντιπαλότητας μεταξύ της εταιρίας του Μαρκόνι και της κυβέρνησης των Η.Π.Α. κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
== Εξωτερικές συνδέσεις ==
{{Commons|Guglielmo Marconi}}
*[http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=142249 Εφημερίδα Το Βήμα: Γκουλιέλμο Μαρκόνι]
Γραμμή 139:
{{Βραβείο Νόμπελ στη Φυσική Νικητές (1901-1925)}}
[[Κατηγορία:Μπολόνια]]
[[Κατηγορία:Τηλεπικοινωνίες|Μαρκονι]]
[[Κατηγορία:Ιταλοί εφευρέτες|Μαρκονι]]
[[Κατηγορία:Ιταλοί φυσικοί|Μαρκονι]]
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1874|Μαρκονι]]
[[Κατηγορία:Θάνατοι το 1937|Μαρκονι]]
[[Κατηγορία:Βραβευμένοι με Νόμπελ Φυσικής|Μαρκόνι]]
Γραμμή 187 ⟶ 185 :
[[ku:Guglielmo Marconi]]
[[la:Gulielmus Marconi]]
[[lij:
[[lt:Guglielmo Marconi]]
[[lv:Guljelmo Markoni]]
| |||