Κωνσταντίνος Δ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.2+) (Ρομπότ: Προσθήκη: hy:Կոստանդին Դ (Բյուզանդիայի կայսր)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 13:
 
 
Ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας '''Κωνσταντίνος Δ'''', ο οποίος εσφαλμένα αποκαλείται με το προσωνύμιο του πατέρα του, ''Πωγωνάτος''<ref>Norwich, John Julius, 'Byzantium: The Early Centuries', pg 316</ref>, βασίλεψε από το [[668]] μέχρι το θάνατό του το [[685]]. ΓιόςΓιος του [[Κώνστας Β'|Κώνστα Β]], ο Κωνσταντίνος αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας, διέταξε τον ακρωτηριασμό των ρινών των δύο μικρότερων αδελφών του, προκειμένου να τους καταστήσει αδύναμους στον ανταγωνισμό για το θρόνο. Η σκληρότητα της πρώτης του αυτής σημαντικής απόφασης, θυμίζει την απροκάλυπτη αδελφοκτονία από τον πατέρα του του αδελφού του Θεοδόσιου, για τους ίδιους λόγους. Από κείκει και έπειτα όμως, ο Κωνσταντίνος επέδειξε αξιοσημείωτη ικανότητα ηγέτη και στρατιωτικού.
 
Μέχρι το έτος της ανάληψης της εξουσίας από τον Κωνσταντίνο, οι [[Άραβες]] είχαν συντελέσει την κατάκτηση του [[Αιγαίο|Αιγαίου]], προσθέτοντας τη [[Χίος|Χίο]], τη [[Σμύρνη]] και την [[Κύζικος|Κύζικο]] της Βιθυνίας, έως την άφιξή τους στα περίχωρα της [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολης]] το [[674]]. Την εμφάνισή του κάνει όμως τον ίδιο καιρό, το περίφημο [[Υγρό πυρ|{{Πολυτονικό|ὑγρόν πῦρ}}]], ένα όπλο που θα καταστεί σύντομα το αποτελεσματικότερο μέσον για την αντιμετώπιση των εχθρικών στόλων. Μέχρι το [[679]], ο χαλίφης Μουαΐγια, μη μπορώντας να διασπάσει την βυζαντινή άμυνα, συμφωνεί στους όρους ειρήνης που του προτείνει ο Αυτοκράτορας και λύνει την πολιορκία. Η πενταετής αντίσταση στους Άραβες έκανε τον Αυτοκράτορα πολύ δημοφιλή.