Μιχαήλ Λέρμοντοφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.2) (Ρομπότ: Προσθήκη: eu:Mikhail Lermontov Τροποποίηση: diq:Mikhail Lermontov
Pagaeos (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
Ο '''Μιχαήλ Γιούριεβιτς Λέρμοντοφ''' (''Михаил Юрьевич Лермонтов'', [[15 Οκτωβρίου]] [[1814]] – [[27 Ιουλίου]] [[1841]]) ήταν σημαντικός [[Ρωσία|Ρώσος]] [[ποιητής]], γνωστός και ως «ποιητής του Καυκάσου». Αποτέλεσε την πιο σημαντική παρουσία στη [[ρωσική ποίηση]] από τον θάνατο του [[Αλέξανδρος Πούσκιν|Αλεξάντρ Πούσκιν]] μέχρι και τον δικό του, τέσσερα χρόνια αργότερα, στην ηλικία των 26 χρονών. Όπως και ο Πούσκιν, έτσι και ο ίδιος έχασε τη ζωή του σε μια [[μονομαχία]]. Σ' ένα από τα πιο γνωστά ποιήματά του, που γράφτηκε την Πρωτοχρονιά του 1840, περιέγραψε την ποίησή του σαν «ατσαλένιο στίχο ποτισμένο με πικρία και μίσος».
 
Γιος απόστρατου αξιωματικού, έχασε τους γονείς του σε νεαρή ηλικία και μεγάλωσε με τη γιαγιά του, Αρσένιεβα. Υπήρξε μαθητής σε σχολείο ευγενών και εισήχθη στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας, το οποίο εγκατέλειψε για να γραφτεί στη Σχολή Αξιωματικών της [[Αγία Πετρούπολη|Αγίας Πετρούπολης]]. ΠήρεΤο 1834 πήρε το βαθμό του ανθυπιλάρχου και υπηρέτησε στο σύνταγμα των Ουσάρων της φρουράς του Τσάρου. Φιλελεύθερος και πολέμιος της απολυταρχίας, εξορίστηκεπροκάλεσε στοτην σύνταγμααντίδραση των δραγόνωναυλικών στοκύκλων [[Νίζνιμε Νόβγκοροντ]]το ποίημά του «Ο θάνατος του ποιητή» για τον θάνατο του Πούσκιν σε μονομαχία, και μετατέθηκε στον Καύκασο. ΜερικάΤο 1838 επανήλθε στην Πετρούπολη και απέκτησε σημαίνουσα θέση στους συγγραφικούς κύκλους της πρωτεύουσας. Αλλά το 1840 πέρασε από ταστρατοδικείο έργαγιατί μονομάχησε με τον γιο του είναιΓάλλου ''Μασκαράντ'',πρεσβευτή ''Μτσίρο''και στάλθηκε πάλι στον Καύκασο, ''Έναςσε μονάδα μάχης της πρώτης γραμμής. Διακρίθηκε στη ήρωαςμάχη του καιρούποταμού μας''Βαλέρικ και άλλα,πήρε μεεύφημο καθοριστικότερομνεία για το ποίημάθάρρος και την ετοιμότητά του. «ΟΤον θάνατοςΙούλιο του ποιητή»1841, πουστην προκάλεσεκωμόπολη τιςΠιατιγκόρσκ αντιδράσειςόπου καιείχε τηπάει δολοφονίαγια τουθεραπεία, απόβρήκε τηνκι αυτός τον θάνατο σε απολυταρχίαμονομαχία.
 
Μερικά από τα έργα του είναι ''Μασκαράντ'', ''Μποροντίνο'', ''Μτσίρο'', ''Σάσκα'', ''Βαλέρικ''. Περιφημότερο έργο του είναι το ''Ένας ήρωας του καιρού μας'' (ελλην.μετάφρ.Ανδρέας Σαραντόπουλος, "Σ.Ι.Ζαχαρόπουλος"), που άσκησε μεγάλη επίδραση στην πορεία της ρωσικής πεζογραφίας.
 
{{Λογοτεχνία-επέκταση}}