Γεώργιος Τσολάκογλου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 26:
Αμέσως μετά την απελευθέρωση, ο Τσολάκογλου συνελήφθη και φυλακίσθηκε στις φυλακές Αβέρωφ, χωρίς τη νόμιμη διαδικασία. Τελικά παραπέμφθηκε στο δια της Συντακτικής Πράξεως με αριθμό 6/1945, της κυβέρνησης Ν. Πλαστήρα, συσταθέν Ειδικό Δικαστήριο, κατηγορούμενος για παράνομη συνθηκολόγηση που είχε προβεί με τον εχθρό, χαρακτηριζόμενη ως «''συνθηκολόγησιν εν ανοικτώ πεδίω''» και «''πριν η υπ' αυτόν στρατιωτική δύναμις εκπληρώση πάν ό,τι το στρατιωτικόν καθήκον επιβάλλει''» , καθώς και για [[εθνική αναξιότης|εθνική αναξιότητα]] για την συνεργασία του, στη συνέχεια, με τις κατοχικές Δυνάμεις, αναλαμβάνοντας Πρωθυπουργός της χώρας. Η δίκη του ξεκίνησε στις 21 Φεβρουαρίου και έληξε στις [[31 Μαΐου]] του [[1945]]. Η δε απολογία του ήταν ιδιαίτερα λακωνική αλλά και περιεκτική.<br />
Τελικά το Ειδικό αυτό Δικαστήριο την τελευταία ημέρα της δίκης τον καταδίκασε σε θάνατο, ενώ ταυτόχρονα το ίδιο δικαστήριο ζήτησε την μετατροπή της ποινής σε ισόβια δεσμά για τις "πολλαπλές υπηρεσίες του στη χώρα ως στρατιωτικός"<ref>[http://www.nlg.gr/digitalnewspapers/ns/pdfwin_ftr.asp?c=108&pageid=-1&id=51419&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=ARwASbASXASTASEASSASXASLASTASXASd&CropPDF=0 Εφημερίδα Εμπρός, 1/6/1945, σελ 1</ref>. Έτσι το Συμβούλιο Χαρίτων συνήλθε στις 19 Αυγούστου του 1945 όπου και μετέτρεψε την ποινή σε ισόβια κάθειρξη, και ακολούθως οδηγήθηκε στις "φυλακές Ζελιώτη" (όπου αργότερα το μέγαρο Μινιόν), της Αθήνας.
Έχοντας όμως προσβληθεί από [[λευχαιμία]], νοσηλεύθηκε επί έναν χρόνο στο Νοσηλευτικό Ίδρυμα του Μετοχικού Ταμείου Στρατού ([http://www.nimts.gr ΝΙΜΤΣ]), όπου και πέθανε στις 22 Μαΐου του [[1948]], στερημένος σύνταξης και πάμπτωχος. Η κηδεία του έγινε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών σε στενό οικογενειακό κύκλο<ref>[http://www.nlg.gr/digitalnewspapers/ns/pdfwin_ftr.asp?c=108&pageid=-1&id=54974&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=ARwASbASXASTASEASSASXASLASTASXASd&CropPDF=0 Εφημερίδα Εμπρός, 23/5/1948,σελ 6]</ref>. To 1960 τα οστά του μεταφέρθηκαν σε άλλο τάφο που διέθεσε ο τότε δήμαρχος Αθηναίων [[Παυσανίας Κατσώτας]].
| |||