Ρωσοτουρκικός Πόλεμος (1828-1829): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

| αρχηγός2= {{flagicon|Ρωσία}} [[Νικόλαος Α΄της Ρωσίας|Νικόλαος Α΄]]<br /> {{flagicon|Ρωσία}} [[Πίτερ Βίτγκενσταΐν]]| αρχηγός1= {{flagicon|Τουρκία}} [[Αγά Χουσεΐν-πασάς]]

}}

Ο '''Ρωσο-τουρκικός πόλεμος 1828-1829''' πυροδοτήθηκε από την [[ελληνική επανάσταση]] και ξέσπασε με την οργή του σουλτάνου για τη ρωσική συμμετοχή στη [[ναυμαχία του Ναυαρίνου]] κλείνοντας τα [[Δαρδανέλια]] για τα ρωσικά πλοία και ανακαλώντας τη [[Σύμβαση Άκκερμαν|σύμβαση του Άκκερμαν]] του [[1826]].

 

== Οι συγκρούσεις ==

Τον Ιούνιο του [[1828]] οι κύριες ρωσικές δυνάμεις με επικεφαλής τον αυτοκράτορα [[Νικόλαος Α΄της Ρωσίας|Νικόλαο Α΄]]{{cref|α}} διέσχισαν τον [[Δούναβης|Δούναβη]] και προωθήθηκαν στην [[Δοβρουτσά]].

Στη συνέχεια οι Ρώσοι πολιόρκησαν τρεις βασικές ακροπόλεις το [[Σούμεν]], τη [[Βάρνα]] και τη [[Σηλυμβρία]] με τη βοήθεια του στόλου της Μαύρης Θάλασσας. Η πολιορκία του Σούμεν αποδείχθηκε πολύ πιο προβληματική, καθώς η ισχυρή τουρκική δύναμη 40.000 ανδρών ήταν υπέρτερη των ρωσικών δυνάμεων. Επιπλέον οι Τούρκοι πέτυχαν να περιορίσουν τους Ρώσους από τις προμήθειές τους. Η έλλειψη τροφίμων και η αύξηση των ασθενειών είχαν προκαλέσει περισσότερους θανάτους από ότι οι εχθροπραξίες και καθώς πλησίαζε ο χειμώνας ο ρωσικός στρατός αναγκάστηκε να αφήσει το Σούμεν και να οχυρωθεί στην [[Βεσσαραβία]]. Στις 7 Μαΐου 60.000 στρατιώτες με επικεφαλής τον στρατάρχη Diebitsch διέσχισε το Δούναβη και ξαναπολιόρκησε την Σηλυμβρία. Μέσα σε μερικές εβδομάδες η [[Σηλυμβρία]] έπεσε στα χέρια των Ρώσων (19 Ιουνίου). Μέχρι τις 28 Αυγούστου ο ρωσικός στρατός είχε προχωρήσει σε απόσταση 68 χιλιομέτρων την Κωνσταντινούπολη, προκαλώντας πανικό στους δρόμους της πρωτεύουσας και διαπράττοντας μεγάλη λεηλασία και την καταστροφή στην πορεία του.<ref>Adolfos Slade, Αρχεία ταξιδιού στην Τουρκία, Ελλάδα και Μαύρη θάλασσα, σ. 59,1833</ref>