Γιόζεφ Χάυντν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Harkoz (συζήτηση | συνεισφορές)
Harkoz (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 13:
 
=== Λονδίνο και Βιέννη ===
Μετά το θάνατο του πρίγκιπα Νικόλαου το [[1790]], ο διάδοχος του Αντώνιος, αποφασίζει να απολύσει όλους τους μουσικούς της αυλής. Το γεγονός αυτό επιτρέπει στον Χάυντν να αποδεχτεί την τιμητική πρόσκληση του ιμπρεσάριου Γιόχαν Πέτερ Σάλομον (Johann Peter Salomon) για μία περιοδεία στο [[Λονδίνο]] με την υποστήριξη μιας μεγάλης ορχήστρας. Στα πλαίσια αυτής της περιοδείας, ο Χάυντν συνθέτει συνολικά δώδεκα συμφωνίες, μεταξύ των οποίων η συμφωνία ''Της Εκπλήξεως'' (αρ. 94) και η ''Στρατιωτική'' (αρ. 100). Οι αποκαλούμενες και ''συμφωνίες του Λονδίνου'', τυγχάνουν μεγάλης απήχησης και συγκαταλέγονται στα πιο σημαντικά έργα του Χάυντν.
 
Μετά από την περιοδεία στο Λονδίνο, ο Χάυντν επιστρέφει στη Βιέννη, όπου εγκαθίσταται μόνιμα και συνθέτει κυρίως θρησκευτική μουσική. Στο διάστημα αυτό, ολοκληρώνει δύο [[ορατόριο|ορατόρια]], τη ''Δημιουργία'' (''Die Schöpfung'') και τις ''Εποχές'' (''Die Jahreszeiten''), του [[1798]] και [[1801]] αντίστοιχα. Τα κείμενα για τα δύο αυτά ορατόρια έγραψε ο βαρόνος Gottfried von Swieten και για την ''Δημιουργία'' βασίστηκε στη Γένεση και το έργο του Μίλτον ''Ο χαμένος παράδεισος''. Θεωρείται πως τα έργα αυτά είναι επηρεασμένα από τη μουσική του [[Γκέοργκ Φρήντριχ Χαίντελ|Χαίντελ]] και ειδικότερα από το ορατόριο του ''Μεσσία'' καθώς κατά την επίσκεψή του στο Λονδίνο, ο Χάυντν ήρθε σε επαφή με το έργο του Χαίντελ.