Γεννήθηκε στη [[Δεσφίνα Φωκίδος]] και έμαθε τα πρώτα του γράμματα στα [[Άμφισσα|Σάλωνα]] (Άμφισσα) από τον καλόγερο Γεράσιμο Λύτσικα.
Το [[1797]] έγινεεκάρει μοναχός στη [[Παλαιά Μονή Τιμίου Προδρόμου Δεσφίνας|Μονή Τιμίου Προδρόμου Δεσφίνας]] και χειροτονήθηκε διάκονος στη [[Μονή Οσίου Λουκά]]. Μαθήτευσε στα [[Ιωάννινα|Γιάννενα]], κοντά στον [[Κοσμάς Μπαλάνος|Κοσμά Μπαλάνο]] και τον [[Αθανάσιος Ψαλίδας|Αθανάσιο Ψαλίδα]]. Προαχθείς γρήγορα Ηγούμενος, λόγω του νεαρού της ηλικίας, ήγειρε το ενδιαφέρον του από Αδριανουπόλεως Πατριάρχη [[Κύριλλος Στ΄|Κύριλλου Στ']] όπου και τον κάλεσε το [[1814]] στη [[Κωνσταντινούπολη]] για σπουδέςεπιμόρφωση. Εκεί γνωρίστηκε και με τον [[Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄|Πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε’]], αλλά και μυήθηκε στα της Φιλικής Εταιρίας., Επέστρεψετο στη1818. ΔεσφίναΤο ωςίδιο ιερέας και το [[1818]]έτος χειροτονήθηκε [[δεσπότηςεπίσκοπος]] όπου και ανέλαβε επίσκοπος Σαλώνων, μετά το θάνατο του Ιωαννικίου. Δύο χρόνια μετά έγινε μέλος της [[Φιλική Εταιρία|Φιλικής Εταιρίας]], αναπτύσσοντας φιλανθρωπική δράση, συγκεντρώνοντας χρήματα και όπλα τα οποία αποθήκευε στα Σάλωνα.
ΣτιςΤον αρχέςΙανουάριο του [[1821]] συναντήθηκεκλήθηκε μεεσπευσμένα στην Κωνσταντινούπολη από τον πατριάρχηΠατριάρχη στηνΓρηγόριο ΚωνσταντινούποληΕ΄. Από την υφιστάμενη αλληλογραφία μεταξύ των δύο ανδρών γίνεται καταφανές ότι και οι δύο εργάζονταν από το προηγούμενο έτος για την προπαρασκευή του Αγώνα χρησιμοποιώντας συμβολικές φράσεις. Κατά τη συνάντηση αυτή αφού έλαβε συγκεκριμένες οδηγίες για την Πελοπόννησο μετέβη σ΄ αυτή τον Φεβρουάριο όπου και συνάντησε τους επισκόπους Παλαιών Πατρών Γερμανό, του Ναυπλίου Γρηγόριο και τον Τριπόλεως Δανιήλ. Στη συνέχεια στις [[11 Μαρτίου]] αποβιβάστηκε στην [[Αντίκυρα]], επιστρέφοντας στην επισκοπή του και από εκεί στη Λιβαδειά όπου και συνάντησε τους εκεί ευρισκόμενους επισκόπους Διονύσιο Β΄ των Αθηνών και τον Νεόφυτο Ταλαντίου. ΕκείΣτη συνέχεια συναντήθηκε με τον [[Αθανάσιος Διάκος|Αθανάσιο Διάκο]], που την εποχή εκείνη έχαιρε της εμπιστοσύνης του τοπαρχη Καρά Ισμαήλ μπεη. Τέλος όρκισε τους επαναστάτες και κήρυξε την επανάσταση στη [[Βοιωτία]]. Στη συνέχεια αφού ήλθε σε συνεννόηση με τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, του Ναυπλίου Γρηγόριο και τον Τριπόλεως Δανιήλ, κατέθεσε τα άμφιά του, συνεργάστηκε με τον [[Πανουργιάς|Πανουργιά]] και τους προεστούς Γιαγτζή, Κοντορρήγα και Κεχαγιά, υψώνοντας τη σημαία της Επανάστασης στα Σάλωνα.
Μετά την πτώση του Κάστρου στα χέρια των Ελλήνων ο Ησαΐας σπεύδει να συναντήσει τον Διάκο και τον [[Γιάννης Δυοβουνιώτης|Δυοβουνιώτη]] στο [[Ζητούνι]], ειδικά στη [[μάχη της Αλαμάνας]] ο Ησαΐας κρατώντας τον Σταυρό ηγήθηκε των Ελλήνων αγωνιστών, αλλά στη σύγκρουση με τα στρατεύματα του Ομέρ Βρυώνη στη Χαλκωμάτα, τραυματίζεται θανάσιμα. Υπήρξε πρωτοπόρος κληρικός του Αγώνα, ο πρώτος δεσπότης που έπεσε στη μάχη για την εθνική ανεξαρτησία.
