|
==Η ερμηνεία της θεωρίας των συγκρούσεων==
Η [[θεωρία κοινωνικής σύγκρουσης|θεωρία των συγκρούσεων]] στηρίζεται στη μαρξιστική θεωρία για την [[πάλη των τάξεων]].
Η [[θεωρία κοινωνικής σύγκρουσης|θεωρία των συγκρούσεων]] στηρίζεται στη μαρξιστική θεωρία για την [[πάλη των τάξεων]]. Συνίσταται στην πεποίθηση πως η κοινωνική διαστρωμάτωση υπάρχει διότι ωφελεί τα μέλη της κοινωνίας και τις κοινωνικές ομάδες με τη μεγαλύτερη ισχύ να επιβάλλονται και να εκμεταλλεύονται τους άλλους. Σύμφωνα με τον Μαρξ, τη σύγχρονη πάλη των τάξεων δημιουργεί η καπιταλιστική τάξη, ώστε να καρπώνονται την υπεραξία των εργαζομένων μέσω της εκμετάλλευσής τους. Η φύση των κοινωνικών τάξεων διαμορφώνεται από τον τρόπο απόκτησης των μέσων τους, ο οποίος εξαρτάται από το τεχνολογικό επίπεδο της εκάστοτε κοινωνίας.
Ο δύο βασικές κοινωνικές τάξεις, η άρχουσα τάξη και το [[προλεταριάτο]], υποδιαιρούνται σε άλλες μικρότερες τάξεις. Στην κατώτερη τάξη στηρίζεται η μεσαία, της οποίας ο πληθυσμός αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου. Η ταξική συνείδηση της εργατικής τάξης διαμορφώνεται από ένα εξωτερικό επαναστατικό κόμμα. Αντίθετα, η συνείδηση των αρχουσών κοινωνικών ομάδων είναι πιο σταθερά θεμελιωμένη, καθώς, ως μειονότητα σε κάθε κοινωνία, οι ομάδες αυτές είναι πιο συμπαγείς.
Οι εργάτες αποδέχονται την άνιση αυτή, κατάσταση διότι διαθέτουν μια ψευδή αξιολόγηση του τρόπου λειτουργίας του συστήματος. Αγωνιζόμενοι όμως εναντίον των καπιταλιστών, συνειδητοποιούν την πραγματική κατάσταση των γεγονότων και αποκτούν τη λεγόμενη ταξική συνείδηση. Αν και οι χαμηλότερες τάξεις θεωρούνται αμελητέας σημαντικότητας, είναι θεμελιώδεις για την εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας και της οικονομίας.
Ο E. O. Wright προσδιόρισε τέσσερα είδη κοινωνικών τάξεων: τους καπιταλιστές (ιδιοκτήτες μεγάλων επιχειρήσεων), τους διευθυντές (διευθύνουν τις μεγάλες επιχειρήσεις), τους εργαζομένους (υπάλληλοι) και τη μικροαστική τάξη (μικροεπιχειρηματίες).
==Κοινωνική τάξη και κοινωνική θέση ==
Ο Μ. Βέμπερ (1921) ανέφερε πως μπορούμε υπεραπλουστευμένα να θεωρήσουμε πως οι κοινωνικές τάξεις διαμορφώνονται σε συνάρτηση με την παραγωγή και κτήση αγαθών, ενώ οι ομάδες κοινωνικής θέσης ιεραρχούνται στην κοινωνία ανάλογα με την κατανάλωση αγαθών.
Η παράλληλη ύπαρξη των κοινωνικών τάξεων με τις κοινωνικές θέσεις περιπλέκει την κοινωνική διαστρωμάτωση. Επιπλέον, οι κοινωνίες πλέον τείνουν να οργανώνονται κατά τάξεις περισσότερο και λιγότερο κατά κοινωνικές θέσεις. Επιπρόσθετα, ο Cole (1995) υποστήριξε πως δε στηρίζονται όλες οι ελίτ σε ταξικές βάσεις.
Η κατάργηση των τάξεων, με την ουσιαστική κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας, δε θα καταλύσει την κοινωνική διαφοροποίηση, ούτε την ύπαρξη ελίτ και γενικά ανώτερων κοινωνικών τάξεων. Για το λόγο αυτό, οι συγκρούσεις ανάμεσα στις διάφορες κοινωνικές ομάδες και τις ανώτερες κοινωνικές τάξεις είναι ζωτικής σημασίας για την εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας, καθώς λειτουργούν ως έμμεσος έλεγχος των τελευταίων.
==Βιβλιογραφία==
| 